Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 11/2015 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 11/2015 - analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 29
Rozd. N,
po partii: obie
Q J 8 6 3 2
Q 10 4
8
J 7 6
 
10 7
K 8 5
J 10 6 5 2
K 8 2
rozd. 29 A K 9 5
A 9 6 3 2
7
Q 4 3
  4
J 7
A K Q 9 4 3
A 10 9 5
 

W

N

E

S

pas1

1

2

2

pas2

pas

2BA3

pas

3

pas4

pas

pas

 

 

 

1zbyt słaba karta na otwarcie słabymi 2 czy 2 multi w założeniach popartyjnych

22 możliwe, ale nadal ryzykowne, szczególnie z singlem w kolorze partnera

3modelowo 6–4, dobra karta

4z licytacji przeciwników wynika, że W zacina mocno kara, przeto E nie powinien się przepychać na 3, tylko postawić na grę  w obronie

I tak, gdyby NS pozwolili swym przeciwnikom zagrać 2, E mógłby wziąć dziewięć lew. Przeciwko jego grze S zaatakowałby A, a w drugiej lewie – załóżmy – wyszedłby optymalnie W. Rozgrywający zabiłby go K w dziadku, po czym – załóżmy – zgrałby A i K. S przebiłby drugą z tych lew 7 i wyszedłby K. E przebiłby w ręce, po czym albo przebiłby w dziadku pika (gdyby w poprzedniej lewie N zrzucił pika), albo zagrałby trefla do króla (jeśli w poprzedniej lewie N zrzuciłby trefla). Dalej grajmy według wariantu drugiego: po utrzymaniu się na stole K E przebiłby w ręce karo, przebił  pika, przebił karo 9 (lub nadbił tam A dziesiątkę atu e-N-a), przebił jeszcze jednego pika w dziadku i jeszcze jedno karo w ręce (z ewentualnym zastosowaniem tzw. manewru złodziejskiego).  Tak grając, rozgrywający wziąłby pika, trefla, K i jeszcze sześć lew autowych na obustronne przebitki.

Jeśli jednak strona NS znajdzie się w licytacji na szczeblu wyższym niż 2, na pewno już wpadnie, i to co najmniej bez dwóch. Tak na przykład powinien się zakończyć kontrakt 2(N), WE wzięliby wówczas bowiem dwa kiery, trefla oraz cztery lewy atutowe (z promocją 5 w ręce ).  Jeszcze bardziej trzeba będzie leżeć  na 3(N) i 3(S) – po starannej obronie dojdzie wtedy do wpadki bez trzech [choć w przypadku kontraktu 3(N) konieczny będzie pierwszy wist blotką atu, można jednak powiedzieć – standardowy]. Wprawdzie stronie WE niełatwo będzie gry te skontrować, ale wystarczy, że nie przepchnie się na 3 i będzie starannie lub choćby poprawnie się bronić, a już zapisze sobie więcej, a na ogół dużo więcej aniżeli za grę własną.

W turniejowym protokole rozdania oprócz minimaksowych 140 dla WE znajdą się – obawiam się, że w dużo większej liczbie – wpadkowe 100 (rzadko), 200 i 300 po tej samej stronie. I to w ogromnej większości za kontrakty nieskontrowane…

Minimaks teoretyczny:  3(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS,WE!);

– 7 (WE);

– 9  (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 8 (E!).