Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ 9 7 4 ♥ K 9 7 ♦ 9 8 6 ♣ J 10 3 2
♠ A K Q ♥ A 4 ♦ A K 10 7 5 ♣ A K 8		♠ 6 5 2 ♥ Q 10 8 5 ♦ 3 2 ♣ 9 7 6 4
	♠ J 10 8 3 ♥ J 6 3 2 ♦ Q J 4 ♣ Q 5

Nasz System:

¹acolowski forsing do dogranej (bezwzględny)

²standardowy negat

³układ zrównoważony

⁴stayman

⁵brak starszych czwórek

⁶inwit, 27 PC to jednak karta przepotężna, a partner może jeszcze mieć koło 6–7 PC

Wspólny Język:

¹sztuczne, bezwzględny forsing do dogranej

²kiery albo powtórny negat

³skład zrównoważony, 24⁺ PC

⁴stayman

⁵brak starszych czwórek

⁶partner ma 0–3 PC, przeto nie ma potrzeby inwitowania (E ma powtórny negat, z kierami dałby transfer 3♦)

Tak silne ręce jak tu W zdarzają się bardzo rzadko, nawet w takim wypadku wszystko zależy wszakże od tego, co dołoży partner, tu nie dokłada on w zasadzie nic, przeto już 4BA, do których dojdzie na niektórych stołach turnieju, są kontraktem zagrożonym. Ponieważ jednak kara dzielą się równo,  10 lew jest absolutnie pewne, i to niezależnie od pierwszego wistu (tylko po kierowym można wziąć 11). Rozgrywający po prostu wyrobi sobie kolor karowy i skompletuje trzy piki, kiera, cztery kara i dwa trefle. O ewentualnej nadróbce nie będzie wszakże mowy, chyba że nastąpi wspomniany już wist kierowy (ani trochę nie uzasadniony).

Minimaks teoretyczny: 5♥(WE), 11 lew albo 5♠(WE), 11 lew; 650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (W!);

♦ – 10 (WE);

♥ – 11 (WE);

♠ – 11(WE);

BA – 10 (WE).