Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ K Q J 9 7 ♥ 8 5 ♦ 10 4 ♣ A K J 4
♠ 10 ♥ K Q 10 4 3 ♦ Q 7 6 3 ♣ 10 6 2		♠ A 6 2 ♥ J 2 ♦ K J 9 5 2 ♣ Q 7 3
	♠ 8 5 4 3 ♥ A 9 7 6 ♦ A 8 ♣ 9 8 5

¹karta zbyt słaba (11 PC, w tym dama i dwa walety, dwie z tych figur puste) na pierwszoręczne otwarcie

²na trzeciej ręce otwarcie jak najbardziej wskazane, także po partii

³kontra negatywna, alternatywą jest zapowiedź 2♦

⁴powiedzmy, że jest to bilansowe podniesienie do 2♠, ta precyzja jest potrzebna, jako że partner może być silniejszy

⁵naturalne, powinna też być tolerancja pikowa

⁶z czterokartowym fitem (i dwoma asami) należy przepchnąć się na 3♠

albo:

¹karta zbyt słaba (11 PC, w tym dama i dwa walety, dwie z tych figur puste) na pierwszoręczne otwarcie

²na trzeciej ręce otwarcie jak najbardziej wskazane, także po partii

³naturalne

⁴W chciałby powiedzieć 3♦, ale w ten sposób pokazałby też pełne otwarcie

⁵wywoławcza, nadwyżkowa

⁶z czterokartowym fitem (i dwoma asami) należy przepchnąć się na 3♠

albo:

¹partner mógł zalicytować silniej

²z czterokartowym fitem (i dwoma asami) S przepycha się jednak na 3♠

Drogi różne, ale ostatecznie na dużej większości stołów powinno dojść do kontraktu 3♠(N). WE nie będą już raczej licytować wyżej, wprawdzie ich 4♦ zostałyby położone tylko bez jednej, ale też zostałyby już najprawdopodobniej skontrowane, choćby dla zasady, jako przepych na szczeblu czterech.

Natomiast 3♠ strony NS zostaną bez trudu zrealizowane, najprawdopodobniej po wiście ♥W. Rozgrywający będzie musiał oddać asa atu, kiera, trefla oraz karo – to ostatnie wszakże jedynie wówczas, gdy po dojściu ♠A E otworzy kara albo dopuści partnera kierem, aby to on wyszedł w karo.

Protokół rozdania powinien zostać zdominowany przez minimaksowe wpisy w wysokości 140 punktów dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 9 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 9 (NS);      

BA – 8 (NS).