Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ QT874 ♥ 754 ♦ T4 ♣ J63
♠ J63 ♥ 63 ♦ K876532 ♣ K		♠ 952 ♥ AJ2 ♦ AQ9 ♣ A942
	♠ AK ♥ KQT98 ♦ J ♣ QT875

Znów warto zagamblingować tu 3BA!, druga droga to zgłoszenie przez gracza W naturalnych, inwitujących 3♦ (niektóre pary tak grają), po których to otwierający powie 3BA. Wreszcie droga quasi-optymistyczna trzecia to transfer na kara i zapowiedzenie 3BA, gdy partner przyjmie go nadwyżkowo (jeżeli rzecz jasna system daje mu taką możliwość). No i oczywiście droga tchórzliwa – transfer na kara i wyhamowanie w częściówce 3♦. Wiele zależy tu zatem, jak widać, od możliwości systemowych/konwencyjnych, jakimi w rozdaniu tym będzie dysponował duet WE.

Wprawdzie na linii WE nie ma pełnego stopera pikowego, ale i tak kontrakt firmowy jest tu z góry, nawet z nadróbką. Piki są zablokowane w rękach broniących, ale gdyby nawet tak nie było, kolor ten często podzieliłby się 4–3 i 3BA nadal byłyby z góry. Teraz na pewno S zaatakuje ♥K, ewentualnie ♥D, więc rozgrywający czym prędzej zabije ♥A, zgra ♣K i ściągnie kara oraz ♣A – albo po prostu zadeklaruje 10 wziątek. W kara również bierze się 10 lew, choć gdy S nie ściągnie dwóch pików, tylko w pierwszej albo drugiej lewie wyjdzie ♥K, rozgrywający będzie mógł zabić ♥A, wyeliminować kolory młodsze, a na ♣A zrzucić ze stołu kiera, a potem wpuścić e-S-a pikiem. I ten stanie wówczas przed przykrą koniecznością zagrania w trefla – pod podwójny renons, albo w kiera – równoważnego z wyrobieniem przeciwnikowi 11. wziątki na ♥W w ręce. Tyle tylko, iż to przede wszystkim teoria, bo dlaczegożby gracz S miał się nie odblokować szybko swoimi zatrutymi figurami pikowymi?

W protokole rozdania spotkamy więc – jestem tego pewien – mnóstwo minimaksowych 430 dla WE oraz dużo mniej jedynie częściówkowych 130 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 4BA(WE), 10 lew; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 10 (WE);

♥ – 8 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 10 (WE).