Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ KJ654 ♥ T6 ♦ J532 ♣ KJ
♠ 873 ♥ J975 ♦ A6 ♣ 8432		♠ AQT ♥ 8 ♦ KT987 ♣ T765
	♠ 92 ♥ AKQ432 ♦ Q4 ♣ AQ9

Bilansowa końcówka na NS – strona ta ma 26 miltonów i uzgodniony kolor starszy. Po oczywistym rebidzie 3♥ e-S-a jego partner będzie mógł wybrać pomiędzy 4♥ a 3BA, są argumenty i kontrargumenty na rzecz obu z powyższych zapowiedzi. Niestety, ze względu na podział podstawowego koloru 4–1 oraz złą lokalizację pików żadna końcówka nie powinna zostać zrealizowana. Grający w kiery S ma bowiem do oddania dwa kara, dwa piki i lewę atutową. Także 3BA(N), przeciwko którym E wyjdzie najprawdopodobniej ♦10, zostaną położone bez dwóch. Gdyby kiery rozłożyły się 3–2 albo 4–1 z singlowym waletem, byłaby nadróbka, teraz jednak gracz N weźmie tylko karo, trzy kiery oraz trzy trefle. Cóż, na układy nie ma rady… a zapowiedzenie dogranej było w tym rozdaniu krokiem jak najbardziej prawidłowym. Tymczasem jednak najpopularniejszym wpisem w jego turniejowym protokole będzie bez wątpienia wpadkowe 100 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 2♥(NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 8(NS);

♠ – 7(NS);

BA – 7 (NS).