Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ K J 7 ♥ 10 5 3 2 ♦ K J 9 8 4 ♣ 9
♠ 8 4 ♥ K Q 6 ♦ 7 6 5 2 ♣ K 10 8 7		♠ A Q 9 3 2 ♥ J 7 ♦ A 10 ♣ A Q 6 2
	♠ 10 6 5 ♥ A 9 8 4 ♦ Q 3 ♣ J 5 4 3

Trzy pasy i E musi wybrać otwarcie. W rachubę wchodzi 1♠ i 1♣. Oczywiście przed takim dylematem staną tylko ci, którzy grają Wspólnym Językiem bo „strefowicze” zaczną po prostu 1♠.

Wśród zwolenników WJ zdania będą podzielone, ja wybrałbym silnego trefla. To wszystko nie ma jednak większego znaczenia, gdyż kontraktem ostatecznym będzie z reguły 3BA grane przez W. Para EW dojdzie do tego kontraktu na przykład w taki sposób:

(1) Silny trefl na pikach.

(2) Zatrzymanie kierowe, obawa o kara i oczywiście fit treflowy.

Jeśli po takiej, lub podobnej, licytacji N zdecyduje się na wist karowy, wzięcie dziesięciu lew będzie zadaniem i trudnym i ryzykownym.

Pierwszą lewę należy oddać obrońcom, drugą wziąć z konieczności, a potem zagrać asa i damę trefl, wyimpasować waleta treflowego i wyjść w pika do dziewiątki (!). S weźmie ale nie ma kara, a dodatkowo to on jest szczęśliwym posiadaczem asa kier. Po dowolnym odwiście gracza S rozgrywający dojdzie treflem do ręki, zaimpasuje piki damą i zadeklaruje 10 lew.

Matematyczna szansa na powodzenie takiej koncepcji to niecałe 3% bo: kara muszą być 5-2, piki 3-3, król pik u N, a as kier u S. Czy warto więc grać na coś takiego?

Alternatywna linia rozgrywki opiera się na założeniu, że S ma asa kier, N króla pik, a kara dzielą się dowolnie. Gramy więc dwukrotnie w kiery, a potem impasujemu króla pikowego. Teraz weźmiemy wprawdzie tylko 9 lew ale szansa powodzenia to (w sporym uproszczeniu) aż 25%, a więc blisko 10 razy większa niż ta, która daje dziesięć lew.

Dlatego też zapisów 430 dla EW będzie w protokole bardzo niewiele i pojawią się one jedynie wtedy, gdy N na kartę pierwszego ataku wybierze blotkę kier. Trudno go za to bardzo potępiać ale w tym rozdaniu będzie to kiepski wist.