Rozdanie 18.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ K Q 8 ♥ 5 2 ♦ 9 3 2 ♣ A Q 10 7 5
♠ J 6 ♥ K 10 7 3 ♦ J 10 8 5 4 ♣ 6 2		♠ A 9 5 4 3 2 ♥ J 9 4 ♦ 7 6 ♣ K J
	♠ 10 7 ♥ A Q 8 6 ♦ A K Q ♣ 9 8 4 3

I znowu, tak jak w poprzednim rozdaniu, N będzie musiał wykazać się w rozgrywce.

W zależności od systemu pary EW gracz E rozpocznie odzywką 2♦ (Mini-Multi) lub słabym 2♠. Dalsza licytacja będzie dość krótka ale treściwa.

Po otwarciu 2♦ będzie ciut inaczej:

(1) Słabe dwa na kierach lub pikach.

(2) Kontra wywoławcza do otwarcia 2♠, a więc czwórka kierowa, lub kontra objaśniająca.

(3) Blok z fitami w starszych. W tych założeniach odzywka na granicy bezpieczeństwa ale dopuszczalna.

(4) Punkty. Partner pasuje tylko wtedy gdy ma cztery kiery.

E zawistuje ♠4. I co teraz Panie N? Z „prawa jedenastu” wynika, że W ma dwie karty silniejsze od tej właśnie czwórki. Jest to jednak wiedza zupełnie niepraktyczna i N musi zgadnąć czy prawy obrońca ma waleta (dodajemy ze stołu blotkę) czy dziewiątkę pik (kładziemy z dziadka dziesiątkę). W przypadku dubletona W9 kolor zostaje zablokowany i nasze zagranie nie ma znaczenia. Intuicja i doświadczenie mówią mi, że większość rozgrywających nie trafi i założy, że E wistuje z konfiguracji AWxxxx, a więc doda ze stołu ♠10.

W tym momencie gra się mocno skomplikuje ponieważ N będzie musiał tak rozegrać trefle by nie dopuścić do ręki gracza W, który podegrałby piki. Z pewnością więc znajdzie się spora grupa rozgrywających, która zaimpasuje trefle podwójnie. Nie skończy się to dla nich dobrze gdyż E, po wzięciu pierwszej lewy treflowej, wyjdzie dziewiątką kier, N zabije asem i ponowi impas trefl. Teraz do oddania będą 2 kiery, 2 trefle i 5 pików. Bez pięciu i bardzo słaby zapis za rozgrywkę, do której specjalnie nie ma się co przyczepiać.

A po dołożeniu w pierwszej lewie blotki pik ze stołu gracz W postawi na trzeciej ręce waleta, N weźmie królem, zagra asa trefl i, po pojawieniu się waleta, odejdzie damą treflową. W tym momencie dziewięć lew będzie już pewnych.

I tak to już jest w brydżu. Niekiedy nietrafny wybór pomiędzy dwoma równoważnymi matematycznie zagraniami skutkuje różnicą 70 – 80% maksa.