Rozdanie 21.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ K 6 5 3 ♥ A 7 4 ♦ 10 2 ♣ J 10 9 8
♠ 9 8 4 ♥ K J 10 3 ♦ 8 7 3 ♣ K Q 2		♠ J 2 ♥ 9 8 5 ♦ A Q J 6 4 ♣ A 7 6
	♠ A Q 10 7 ♥ Q 6 2 ♦ K 9 5 ♣ 5 4 3

 Zupełnie nieskomplikowana licytacja najczęściej doprowadzi parę EW do kontraktu 1BA, a rozgrywać go będzie E.

 S wzruszy ramionami i zaatakuje blotką pik i pierwsze cztery lewy będą należały do obrońców. Do dwóch pików E dołoży dwa kiery i skład jego ręki oraz lokalizacja honorów będzie oczywista. Jedyną szansą na obłożenie kontraktu jest wyjście w tej lewie blotką kier.

 Jeśli rozgrywający położy króla – przegrywa, a jeżeli damę – bierze siedem lew. Palcówka? Nie do końca. Spróbujmy odpowiedzieć sobie na pytanie: Czy S wyszedłby spod asa kier gdyby nie miał króla karo? Naraża się przecież wtedy na to, że E weźmie nadróbkę. Jedyny przypadek, w którym zagranie takie ma sens to drugi lub czwarty as kier i król karo. Wtedy S nie traci lewy nawet wtedy, gdy rozgrywający trafnie zadysponuje ze stołu króla. Ponieważ układ 4-4 w starszych i 13 Miltonów (AD pik, A kier i król karo) jest raczej niemożliwy, dochodzimy do wniosku, że przepuszczenie do dziewiątki kier w ręce jest zagraniem najlepszym.

 To dość męcząca analiza, więc nie będzie trzeba wiele szukać, a w protokole pojawią się zapisy 50 dla NS.

 I na koniec jeszcze jedna kwestia. Czy W powinien dążyć do kontraktu karowego i znosić 1BA partnera. Tu odpowiedź jest taka sama jak zawsze – grając w brydża musimy od czasu do czasu coś trafić. Na 3♦ bez wysiłku bierze się 9 lew – 110 dla EW.