Rozdanie 22.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ K 8 6 ♥ Q 10 2 ♦ Q 3 ♣ 9 8 7 6 3
♠ A Q 9 4 2 ♥ A 9 3 ♦ K 7 ♣ Q J 2		♠ J 10 7 3 ♥ J 7 6 5 4 ♦ 8 4 2 ♣ A
	♠ 5 ♥ K 8 ♦ A J 10 9 6 5 ♣ K 10 5 4

W tym rozdaniu po pasie E gracze S będą otwierali 1♦, W wejdzie 1♠ (mimo 16 PC karta raczej nie nadaje się na „objaśniaka” – zadajmy sobie pytanie, czy jeżeli wróci do nas np. 3♦ gracza N zdecydujemy się wtedy na 3♠?), N spasuje lub zalicytuje 1BA; teraz karta E to typowy mixed raise (dogodnie jest na taką odzywkę przeznaczyć skok w kolor otwarcia na wysokość 3 – tutaj 3♦), a przy braku takiej opcji na blokujące (założenia niekorzystne!) 3♠.

Na tym licytacja powinna wygasnąć (po mixed raise 3♦ W powinien zalicytować 3♥ – przepustka do końcówki dla partnera przy maksimum). Trudno zresztą krytykować tych, którzy zalicytują tutaj końcówkę – jest ona z grubsza na impasie, co w grze na impy, po partii, w zupełności ją uzasadnia:

3♦ – 6-9 PC z 4+-kartowym fitem pikowym;

3♥ – inwit do końcówki („ostatnia wolna”), nic nie mówi o kierach; na pewno wielu daruje sobie inwit i zalicytuje 4♠; po tym, gdy N zalicytuje 1BA, można ostrożniej z uwagi na konieczność oddania lewy pikowej;

3♠ – układ jest, ale mała siła, sugeruje że mogą być 4 lewy zgubne.         

Tam, gdzie N zdecyduje się po 1♠ na 1BA, a E zalicytuje miękko 2♠, NS mogą przepchnąć się treflami, jednak na wysokości czterech to może kosztować już 300:

2BA/3♣ – We Wspólnym Języku 3♣ może oznaczać układ 4♦-5♣, więc raczej z tą kartą nie bardzo wchodzi w rachubę; 2BA w tej pozycji raczej nie może być naturalne – z dużą siłą zalicytujemy kontrę bądź kolor – powinno oznaczać coś w rodzaju układu 6♦-4♣.