Rozdanie 13.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ 10 8 ♥ A K J 5 ♦ A Q 10 8 2 ♣ A 4
♠ K 7 6 3 2 ♥ 10 4 3 2 ♦ 6 3 ♣ Q 9		♠ Q ♥ Q 9 8 6 ♦ K J 5 4 ♣ K J 10 6
	♠ A J 9 5 4 ♥ 7 ♦ 9 7 ♣ 8 7 5 3 2

Tutaj pary NS mogą mieć problemy z zatrzymaniem się na wysokości, dającej szanse wzięcia zapisu z gry własnej. Grający Wspólnym Językiem, z ręką N będą otwierać 1♣, po pasie S i negacie 1♦ partnera (W oczywiście także spasuje) mają do wyboru dwie opcje – enigmatyczny 1♥ bądź 1BA. Osobiście byłbym za 1BA – układ 5422 z młodszą piątką i starszą czwórką to w dzisiejszych czasach żadna przeszkoda do zakwalifikowania ręki jako bezatutowej. Teraz z kolei S da transfer na piki i po przyjęciu pewnie zalicytuje 3♣ jako inwit (w sytuacji, gdy ręka S jest zlimitowana negatem do maksimum 6 PC, odzywka ta nie jest, jak po otwarciu 1BA forsingiem do dogranej, a jedynie inwitem) i N powinien zalicytować negatywne 3♠.

Ten kontrakt, z ręki N, po dość prawdopodobnym ataku kierowym, można nawet wygrać.   

Tam, gdzie gracze N, zapatrzeni w swoje wartości w czerwonych kolorach, po 3♣ pójdą w 3BA, będą na pewno leżeć.

Jeżeli N po negacie partnera zdecyduje się na 1♥, S zalicytuje 1♠ i N sprzeda „silnego trefla” odzywką 2♦. S jest w trudnej sytuacji, ale najmniejszym złem jest chyba 2♠, które powinno zakończyć licytację.

Tak samo w 2♠ powinna zakończyć się licytacja w Strefie. N otworzy 1♦, S odpowie 1♠ i po rewersie 2♥ powtórzy piki, co jest licytacją słabą, obiecującą siłę do 6 PC z 5-6 pikami. 

2♠ nawet po ataku atutowym jeszcze wychodzi.

A jak w Strefie radzić sobie po rewersie? Dla komfortu licytacyjnego potrzebne są tutaj jakieś dodatkowe narzędzia, typu wieloznaczne 2BA (słabe z 6+♣ bądź z fitem karowym, albo forsing do dogranej – otwierający z minimum rewersu licytuje automatyczne 3♣), ale powtórzenie koloru odpowiedzi musi być słabe, wskazujące na to, że 1♠ było jedynie „podtrzymaniem” licytacji.