Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ K 10 3 ♥ K 4 2 ♦ 9 5 ♣ J 7 6 3 2
♠ 5 4 2 ♥ 9 8 7 ♦ J 6 2 ♣ Q 10 5 4		♠ A Q J 8 7 6 ♥ Q 3 ♦ A K Q 7 4 ♣
	♠ 9 ♥ A J 10 6 5 ♦ 10 8 3 ♣ A K 9 8

Tutaj może być nieco emocji, ale pary WE raczej nie będą się przewyższać powyżej 4♠. Po pasach W i N, gracze E będą otwierać 1♣ we Wspólnym Języku (być może zwolennicy otwierania z rękami dwukolorowymi 1 w kolor zaczną od 1♠ – jest niemożliwe, aby przy takiej karcie E 1♠ „obiegło”), a 1♠ w Strefie. Po otwarciu 1♣, gracze S będą wchodzić 1♥, a po pasie W, N podniesie do 2♥. Teraz odzywką praktyczną jest 4♠, które pewnie zakończy licytację.

Po 2♥, 3♥ byłoby pewnie u większości Michaelsem (chociaż lepszym ustaleniem byłby skok w 4 w młodszy jako Leaping Michaels – piki + kolor licytowany, wtedy 3♥ może być wywiadem bezatutowym na pełnym kolorze młodszym – takie ustalenia rozwiązują problemy z szerszą gamą rąk niż wyłącznie Michaels), po którym W zalicytuje fit pikowy, a E podniesie do końcówki:

Po otwarciu 1♠, S wejdzie 2♥. W spasuje, N pewnie też – co prawda ma fit, ale 7 PC z kiepsko rokującym królem pik skłania do pasa (chociaż na pewno będą tacy, którzy podniosą do 3♥). Co teraz ma zrobić E? Praktyczną odzywką jest 4♠, można też zalicytować 4♦, ale czy po takiej odzywce partner z dublem pik i, powiedzmy, czterema karami będzie wiedział, że właściwą końcówką jest pikowa, a nie karowa? Tutaj jednak tak, czy owak, licytacja powinna zakończyć się w końcówce pikowej:

Na piki 10 lew jest bezproblemowe. NS mają dobrą obronę 5♣, ale nie bardzo widać sensowną drogę do znalezienia koloru treflowego.