Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ K 10 8 2 ♥ A ♦ J 8 4 3 ♣ 10 8 6 5
♠ A 9 6 5 3 ♥ 3 ♦ A 9 6 5 ♣ A K 7		♠ 4 ♥ Q J 8 7 4 2 ♦ K Q 10 2 ♣ Q 9
	♠ Q J 7 ♥ K 10 9 6 5 ♦ 7 ♣ J 4 3 2

W tym rozdaniu pary stosujące agresywne dwukolorówki przed partią (tu nawet w korzystnych) z układem 5-4 mogą otwierać 2♥, do czego, moim zdaniem silnym przeciwwskazaniem, jest dobra trójka pików. Po tym otwarciu, W wejdzie pewnie pikami i teraz, jeżeli N zdecyduje się na 2BA, WE pewnie skontrują 3♣:

2BA* - dobre fity w obu młodszych, „pewne wartości”;

ktr. – „punkty”, raczej bez fitu pik.

Jeżeli teraz obrona rozpocznie sztampowo as, król i blotka trefl, to będzie wszystkiego bez jednej.

Ciekawy problem stanie przed graczem E, jeżeli N po 2♠ zalicytuje 3♣ „do koloru”:

3♣ – do koloru partnera, „pasuj albo popraw”.

Nie widać sensownej odzywki, może kontra, która powinna być wywoławcza? Ale co mamy zalicytować po ewentualnych 3♠ partnera? Dlatego przypuszczam, że po takim początku licytacja pewnie zgaśnie na 3♣ bez kontry.

Tam, gdzie S spasuje, a więc najprawdopodobniej na większości stołów, WE powinni zagrać 3BA po sekwencji typu:

Tam, gdzie E będzie mógł odpowiedzieć 2♥ (gdzie powtórzenie kierów by nie forsowało), sekwencja powinna wyglądać mniej więcej tak:

Lub

Po ataku w trefle rozgrywający powinien wziąć w ręce i zagrać kiera, i teraz nawet po zmianie na pika i zabiciu trzeciej rundy tego koloru nie powinno być problemu ze zlokalizowaniem dłuższego fragmentu kar i wzięciu dziewięciu lew.