Rozdanie 21.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ Q 4 2 ♥ 7 3 2 ♦ A Q J 8 3 ♣ A 10
♠ A 10 5 ♥ Q J 6 4 ♦ 9 7 6 4 ♣ 6 2		♠ K J ♥ 9 5 ♦ K 10 5 2 ♣ Q J 9 5 3
	♠ 9 8 7 6 3 ♥ A K 10 8 ♦ ♣ K 8 7 4

Tutaj gracze N będą otwierać 1♦ i licytacja powinna wygasnąć w częściówce pikowej. Pułapką może być modna od pewnego czasu konwencja odwrotne Flannery, w myśl której po otwarciu 1♦ odpowiedź 2♥ jest słaba, poniżej inwitu, z układem 5♠ i 4+♥, a 2♠ – inwitem, 10-11 PC w takim samym układzie. Jeżeli S zdecyduje się na inwitujące 2♠, N może zdecydować się na końcówkę.

2♠ – inwit, 10-11 PC, 5+♠ i 4+♥.

4♠ – lokalizacja honorów i tylko 13 PC powinny skłaniać do rozwagi i jedynie zachęcających 3♠, po których S z renonsem w kolorze partnera raczej powinien pasować.

Jeżeli przeciwko końcówce W zdecydowałby się na atak w atu (opozycja kierowa może do tego skłaniać), to E po wzięciu na waleta, ściągnąłby jeszcze króla atu i odszedł damą trefl, co końcówkę kładzie bezapelacyjnie. Nawet po bardziej naturalnym ataku w trefle obrońcy dalej mogą sobie poradzić.

Bez stosowania tej konwencji, np. z użyciem konwencji Magister, S ma także szanse wskazać rękę inwitującą z układem 5♠4♥:

2♣ – sign off z fitem karo bądź w układzie 4♠-5+♣ lub dowolny inwit;

2♦ – automat;

2♥ – naturalne, ręka inwitująca w układzie 5♠4+♥;

3♠ – optymiści pewnie zalicytują końcówkę.