Rozdanie 7.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ A Q 10 8 5 ♥ K 10 8 ♦ 10 8 7 5 ♣ 6
♠ 9 3 2 ♥ 6 5 3 ♦ A K Q ♣ K 8 5 3		♠ 6 4 ♥ A J 2 ♦ J 9 6 3 2 ♣ Q 10 4
	♠ K J 7 ♥ Q 9 7 4 ♦ 4 ♣ A J 9 7 2

 Minimaksem tego rozdania jest końcówka pikowa wylicytowana i zrealizowana przez parę NS. Nie jest to jednak kontrakt, który łatwo osiągnąć, a jeszcze trudniej jest go zrealizować, szczególnie po pierwszym wiście atutowym. Poza tym gracze z NS nie mają ani wystarczającej siły, ani nadmiernej liczby atutów, by myśleć o grze na wysokości czterech.

Punktów na obu rękach jest zaledwie dwadzieścia, a pików tylko osiem.

 Jeśli NS stosują kanoniczną wersję Wspólnego Języka, to licytować będą tak:

 S otwiera 2♣ Precision, N pokazuje swoje piki, a otwierający pasuje lub podnosi kolor partnera do wysokości trzech. Jeśli gra toczyłby się na punkty meczowe, to N mógłby po inwicie partnera pokusić się o zgłoszenie końcówki. Gramy jednak na maksy i naszym priorytetem jest branie zapisów, a nie ich oddawanie.

 Protokół rozdania najprawdopodobniej pokaże nam, że jest to strategia słuszna. Myślę, że zapis +170 da parze NS wynik wyraźnie przekraczający średnią, a i +140 nie będzie wcale takie złe. Oczywiście będą tacy, którzy zrealizują tu końcówkę pikową, ale wpadek na ten kontrakt będzie całkiem sporo.

 I jeszcze rada dla tych par, które nie grają precisionowskim otwarciem dwa trefl: Jeśli z kartą S zdecydujecie się na otwarcie 1♣, to po odpowiedzi partnera 1♠ waszym rebidem powinno być 2♠. Podniesienie z trójką to naprawdę żaden grzech.