Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ 72 ♥ J976 ♦ J9 ♣ AKQ87
♠ T9 ♥ AK43 ♦ KQ875 ♣ 32		♠ AQJ853 ♥ 5 ♦ AT6 ♣ T94
	♠ K64 ♥ QT82 ♦ 432 ♣ J65

¹ tak solidny kolor należy rzecz jasna jeszcze raz powtórzyć, aby wskazać w nim siedmiokart, ewentualne uzgodnienie kar może poczekać

Oczywiście do żadnego uzgodnienia kar nie dojdzie, W ma bowiem rękę tylko na końcówkę i z tłustym dublem w pikach podniesie do szczebla czterech w tym kolorze. Znów powinien to być kontrakt absolutnie standardowy, osiągnięty w zasadzie na każdym stole listopadowego turnieju.

Rozdanie nie zróżnicuje się też zbytnio na pierwszym wiście ani w rozgrywce – grze w obronie. Nawet po ataku kieremS dostanie się później do ręki królem atu i zdąży jeszcze zagrać w trefle, aby partner odebrał dwie wziątki w tym kolorze. Kiedyby bowiem tego zaniedbał, rozgrywający szybko i sprawnie skompletowałby już wszystkie pozostałe lewy, w sumie 12.

W protokole rozdania winny jednak zdecydowanie dominować minimaksowe wpisy 620 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 4♠(WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (NS);

♦ – 10 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 10 (WE);

BA – 8 (WE).