Analizy przygotował

Marek Wójcicki

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ J 6 4 3 ♥ A 10 9 3 2 ♦ Q 7 4 ♣ 10
♠ K 10 ♥ K Q 7 ♦ J 10 3 ♣ A J 9 8 4		♠ A 8 7 5 2 ♥ 4 ♦ K 9 8 5 ♣ K 6 3
	♠ Q 9 ♥ J 8 6 5 ♦ A 6 2 ♣ Q 7 5 2

Tutaj po pasie N z kartą E mało kto otworzy 1♠ i po kolejnym pasie gracze W będą otwierać 1♣, część zapewne 1BA. Po 1♣ N wejdzie 1♥, E zgłosi piki, naturalnie bądź transferową kontrą, S zalicytuje pewnie 3♥ – po pasie partnera można zrezygnować z książkowego mixed raise, po dwóch pasach E zapewne wznowi kontrą, a W zalicytuje 3BA, które zakończy licytację:

3♥ – jeżeli S zalicytuje sztuczny mixed raise, np. 3♣, to N zalicytuje 3♥ i E także da kontrę, wskazując górę pasa.

Na 3BA N wyjdzie w kiery i nawet jeżeli rozgrywający weźmie pięć lew treflowych, to będzie leżał bez jednej.

Jeżeli N spasuje po 1♣, to E odpowie prawdopodobnie 2♠ – góra pasa z pięcioma pikami i W w zasadzie może zalicytować 3BA:

Po tej licytacji N także wyjdzie w kiery.

Jeżeli E odpowie 1♠, to 1BA partnera przez Magistra wskaże inwit z 5 pikami, a W skoczy w 3BA:

2♣ – puppet na 2♦, słabe z młodszym kolorem 5+ lub ręce inwitujące;
2♦ – automat;
2♠ – 10-11 PC, 5 pików.

Po otwarciu 1BA N spasuje, E da transfer na piki, a potem zalicytuje kara, (co po pasie powinno być staromodne – co najmniej inwit – nie ma potrzeby sprawdzania aspiracji szlemikowych), i nawet jeżeli W zalicytuje negatywnie 3♠ to E zalicytuje 3BA. Myślę jednak, że u większości 3♦ nawet po pasie forsuje do dogranej i W zalicytuje 3BA: