Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ J ♥ Q 8 7 2 ♦ J 10 7 6 ♣ K J 4 3
♠ A Q 7 5 3 2 ♥ A 10 4 3 ♦ Q 9 ♣ 10		♠ 9 8 6 4 ♥ K 6 ♦ 8 5 3 2 ♣ Q 9 7
	♠ K 10 ♥ J 9 5 ♦ A K 4 ♣ A 8 6 5 2

Tutaj gracze S będą otwierać 1BA, W będą wchodzić, większość zapewne 2♣ – oba starsze, część obstawi tylko piki – wejdzie 2♦ – jeden starszy, bądź naturalne 2♠.

Po 2♣ „oba starsze” N prawdopodobnie da kontrę – „punkty”, E zalicytuje 2♠, z kartą S część powie 3♣, część spasuje. Po 3♣, WE przepchną się w 3♠, co czasem zakończy się końcówką pikową: 

2♣ – oba starsze.

Tam, gdzie S spasuje, licytacja raczej zakończy się na 2♠ – W nie ma na inwit:

Tam, gdzie W ujawni sześć pików, E może podnieść do 3♠, a niejeden z kartą W dołoży końcówkę:

2♦ – jeden kolor starszy;
ktr. – punkty, układ w miarę zrównoważony;
2♥ – do koloru partnera;
2BA – dwa kolory młodsze.

Przy podziale pików 2-1 z drugim królem pod impasem 10 lew w piki bierze się bez problemów.

 Tam, gdzie N po 2♣ „starsze” powie 2BA – cokolwiek by to nie miało znaczyć – E spasuje, a S zalicytuje 3♣ to WE mogą już nie znaleźć się w licytacji:

E ma kartę raczej defensywną, w razie trafienia u partnera w tylko 4 piki może być za wysoko; wydaje się, że z tak doskonałymi wartościami w kolorach starszych można powiedzieć 3♠ od razu po 2BA – wtedy przeciwnicy wymienili jeszcze niewiele informacji i ryzyko skontrowania jest mniejsze, zresztą partner w końcu wszedł w niekorzystnych.