Rozdanie 6.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ Q 10 7 ♥ 6 ♦ J 10 8 7 4 ♣ J 9 5 4
♠ J 9 5 ♥ Q 4 3 ♦ A ♣ A K 7 6 3 2		♠ 8 ♥ A 10 8 5 2 ♦ K Q 6 5 ♣ Q 10 8
	♠ A K 6 4 3 2 ♥ K J 9 7 ♦ 9 3 2 ♣

Tutaj gracze E będą otwierać 1♥, S wejdzie 1♠ a W? Albo zalicytuje 3♣ - forsing do dogranej na treflach, albo 2♠ - forsing do dogranej z fitem kier (ewentualnie 2BA, w zależności od ustaleń). Po 2♠ N spasuje, a z kartą E część na pewno zalicytuje 4♥ – minimum otwarcia - co zakończy licytację.

S zaatakuje zapewne dwa razy w piki, a E przebije i zagra w atu. S wskoczy królem i zapewne skróci E jeszcze raz. Teraz rozgrywający przebije i sprawdzi podział atu, pewnie grając do damy i po przekonaniu się, że S ma jeszcze dwa atuty, zagra w trefle. S przebije i zagra w podwójny renons, po czym będzie musiał dostać jeszcze jedną lewę.

Prawdopodobnie po forsingu do dogranej z fitem niejeden nie zamknie licytacji 4♥, ale uzna, że karta jest niezła - co prawda tylko 11 PC, ale niebrzydkie, krótkość pik. Jeżeli E wskaże krótkość pik przez 3♠, to W zapyta o wartości i licytacja zakończy się w 5♥:

To już będzie co najmniej bez dwóch.

Tam, gdzie W skoczy w forsujące 3♣, a E da nieco naciągniętego Splintera 4♠, WE mogą zagrać szlemika w trefle:

Gdyby nie podział trefli 4-0, ten kontrakt miałby swoje szanse, a tak - będzie co najmniej bez jednej.

Jeżeli E tylko zanęci przez 4♣, to W może zaproponować grę w kiery i E z 11 PC powinien to zaakceptować:

4♥ - zgodnie z zasadą, że pierwszym obowiązkiem pary jest znalezienie najlepszej końcówki, powinien być to wybór kontraktu, a nie cue bid (problem z takim podejściem jest jednym z powodów, dla których lepiej jest grać, że skok w nowy kolor wyklucza fit w kolorze otwarcia).