Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

	♠ A6543 ♥ K93 ♦ 97 ♣ A85
♠ QJ7 ♥ A102 ♦ Q103 ♣ KQJ7		♠ K82 ♥ J654 ♦ 654 ♣ 1093
	♠ 109 ♥ Q87 ♦ AKJ82 ♣ 642

Tak przebiegnie licytacja na zdecydowanej większości stołów przedostatniego w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski. Przeciwko standardowemu kontraktowi 1BA(W) obrońca N zaatakuje bez wątpienia w blotkę pikową. Rozgrywający weźmie pierwszą lewę i zagra w trefle. Po zabiciu przez e-N-a ♣A pierwszej, drugiej albo – optymalnie – trzeciej rundy tego koloru powtórzy on pikiem, wolno mu też będzie ściągnąć przedtem asa w tym kolorze. I rozgrywający będzie musiał leżeć bez jednej, za 50, zdobędzie bowiem tylko trzy trefle, dwa piki oraz ♥A. Takei właśnie zapisy – 50 dla strony NS – zdominują turniejowe protokoły tego niezbyt interesującego rozdania.

Jego teoretycznym minimaksem jest jednak 90 punktów dla strony NS – za zrealizowanie przez nią kontraktu 2♦. Może do niego dojść jedynie w sposób następujący…

…oczywiście tylko wówczas, gdy S będzie sobie mógł pozwolić na zgłoszenie takiej zapowiedzi w znaczeniu naturalnym. I zdecyduje się na to – na zasadzie, iż zazwyczaj lepiej, aniżeli bronić się przeciwko 1BA przeciwników, jest zagrać coś samemu, szczególnie w aktualnych założeniach, kiedy to ewentualna wpadka którejkolwiek ze stron kosztuje raczej niewdużo.

Tak więc sznur pięćdziesiątek dla NS sporadycznie poprzerywają dziewięćdziesiątki dla tej strony (grając w kara, S odda bowiem tylko dwa trefle, pika, karo oraz kiera; wyrobi sobie bowiem przebitką piki, dzięki czemu ucieknie z drugim potencjalnie przegrywającym kierem).

Minimaks teoretyczny: 2♦(NS), 8 lew ; 90 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ –  8 (NS);

♥ – 6 (NS, WE!);

♠ – 7 (NS); 

BA – 6 (NS, WE!).