Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

	♠ KQ53 ♥ Q9875 ♦ 73 ♣ 106
♠ A107 ♥ K3 ♦ Q652 ♣ AJ98		♠ J984 ♥ J64 ♦ AJ104 ♣ K2
	♠ 62 ♥ A102 ♦ K98 ♣ Q7543

¹ żadne trzecioręczne otwarcie nie miałoby sensu, jako że S nie posiada odpowiednio silnego koloru

² zbyt słaby kolor kierowy i ogólnie za słaba ręką na ewentualne wejście 1♥ – nawet przed partią i uprzednim pasie

albo:

¹ żadne trzecioręczne otwarcie nie miałoby sensu, jako że S nie posiada odpowiednio silnego koloru

² od czasu do czasu któryś z graczy N na wejście 1♥ się jednak zdecyduje (albo może – jeśli system mu na to pozwala – zgłosi wskazującą kolory starsze kontrę)

Na większości stołów szóstego w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski strona NS nie zabierze jednak głosu w licytacji i ostatecznym kontraktem stanie się 1BA(W). Przeciwko tej grze obrońca N zawistuje swoim czwartym najlepszym kierem, ze stołu zostanie dołożona blotka, a gracz S najprawdopodobniej zabije pierwszą lewę ♥A. Po ataku ♥7 będzie wiedział, że rozgrywający ma tylko jednego starszego od tej blotki kiera, a teoretycznie może to być np. ♥9. Partner mógł zatem zaatakować z konfiguracji ♥K D 8 7 5, choć – z drugiej strony – nawet wówczas wystarczałoby wstawienie na trzeciej ręce ♥10. Tak czy owak, rozgrywający weźmie pierwszą albo drugą lewę ♥K w ręce i zagra stamtąd blotkę karo – do dziadkowej dziesiątki bądź waleta. Impas ten się nie uda, a po lewie na ♦K S będzie rzecz jasna kontynuował kierami. Po ściągnięciu ostatniej karty tego koloru N wyjdzie na pewno ♠K, zatem rozgrywający weźmie tę lewę ♠A, ściągnie trzy kara oraz ♣K, po czym – w dwukartowej końcówce – na pewno zrobi impas ♣W w ręce. Skompletuje więc osiem wziątek, wartych 120 punktów dla strony WE, które to powinny być też zdecydowanie najpopularniejszym zapisem w turniejowym protokole tego rozdania.

Tam, gdzie gracz N pokaże swoje kiery, jego partner na pewno podniesie ten kolor do szczebla dwóch. Wówczas gracz E da wznawiającą kontrę (ma w końcu 10 PC), po której jego partner zgłosi raczej 2♠ aniżeli 2BA. I będzie grał pierwszy z tych kontraktów, na siedmiu atutach. Będzie musiał oddać ♥A, ♦K, dwa piki na mariasza oraz – po starannej obronie – jeszcze jedną wziątkę na blotkę atu. Broniący zagrają bowiem kierem do skrótu – najpierw ręki W, a potem, jeśli tylko dostaną szansę, N skróci również rękę E. Gdyby do tego doszło, obrońcy zdobyliby aż sześć lew (oprócz wymienionych wyżej – jeszcze fortę kierową) – aby zatem na pewno zrealizować kontrakt 2♠, rozgrywającemu nie będzie wolno zagrać trzeci raz w atu, a tylko (po zagraniu raz dołem i) ściągnięciu ♠A będzie musiał po prostu grać swoje lewy w kolorach młodszych. Czyli zagwarantować sobie w ten sposób osiem wziątek, definitywnie rezygnując z ewentualnej lewy dziewiątej. To właśnie 110 dla WE powinno zatem być drugim popularnym w tym rozdaniu zapisem.

Minimaks teoretyczny: 2BA(WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 9 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 8 (WE).