Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

	♠ 104 ♥ 72 ♦ KQJ52 ♣ QJ108
♠ KJ7632 ♥ KJ1043 ♦ 7 ♣ A		♠ Q5 ♥ A865 ♦ 10863 ♣ 654
	♠ A98 ♥ Q9 ♦ A94 ♣ K9732

¹ przy założeniu, że W nie dysponuje systemowym wejściem wskazującym dwukolorówkę na starszych

² duży, ofensywny układ w kolorach starszych

albo:

¹ przy założeniu, że W nie dysponuje systemowym wejściem wskazującym dwukolorówkę na starszych

² duży, ofensywny układ w kolorach starszych

³ wskazanie układu karowo-treflowego z przewagą kar, N widzi, że przeciwnicy mają duży układ w kolorach starszych, NS zaś najprawdopodobniej dużo kart w kolorach młodszych

Każdy duet WE występujący w czerwcowym turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012 powinien w rozdaniu tym w ten albo inny sposób osiągnąć końcówkę w kiery (no, może od czasu do czasu w piki). Rozgrywający ma do oddania tylko dwa asy: pikowego oraz karowego, jeśli zatem tylko rozwiąże normalnie kiery (co będzie – po wskazaniu przez N dwukolorówki – bardziej niż oczywiste), łatwo skasuje jedenaście wziątek.

Gracz N ma jednak ładne kolory młodsze, a z licytacji przeciwników bez trudu zorientuje się, że przeciwnicy mają dużo kart w starszych. Będzie zatem prawie pewność, iż także na linii NS znajduje się co najmniej jeden kolor dobrze uzgodniony kolor – kara albo trefle. Jeśli zatem tylko N swoje tak ukierunkowane nadzieje ujawni, jego partner na pewno przelicytuje 4♥ przeciwników obronnymi 5♣. Zaiste, niezwykle opłacalna byłaby to obrona – rozgrywający oddałby tylko dwa kiery, pika oraz ♣A, wpadłby zatem jedynie bez dwóch, z kontrą za 300. Po 5♣ e-S-a gracz W na pewno jednak spasuje – i jeśli nawet (mimo założeń) przyjmiemy, iż nie jest to pas forsujący, będzie on przynajmniej lekko zachęcał partnera do tego, aby ze stosownymi wartościami zapowiedział wyższą grę własną. A przynajmniej pozostawi mu szeroko otwartą taką opcję. I E zaistniałą sytuację stosownie wykorzysta. W ramach tego, iż gracz ten dwukrotnie na początku licytacji spasował, trudno spodziewać się w jego ręce lepszych wartości aniżeli aktualnie tam obecne. Otóż ♠D x oraz ♥A x x x – dwie starsze figury oraz znakomity fit w kolorach partnera – są tu naprawdę warte swojej wagi w złocie. Zatem gracz E powinien w pełni te karty docenić i zapowiedzieć 5♥. Przeciwnicy nie przelicytują ich już zapewne 6♣ – chociaż nadal byłoby to opłacalną obroną (bez trzech, z kontrą za 500) – mimo podwójnych fitów w kolorach młodszych obie ich ręce są przecież zrównoważone, żadna z nich nie zawiera singletona. Także w tym wypadku w protokole rozdania pojawi się więc wpis w wysokości 650 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 6♣(NS) z kontrą, 9 lew albo 6♦(NS) z kontrą, 9 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 11 (WE);

♠ – 11 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).