Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ A J 10 7 6 3 ♥ K 2 ♦ J 10 7 ♣ K 4
♠ Q 9 ♥ J 6 5 ♦ Q 8 6 4 2 ♣ A J 6		♠ K 5 ♥ Q 10 4 ♦ A K ♣ Q 10 9 7 3 2
	♠ 8 4 2 ♥ A 9 8 7 3 ♦ 9 5 3 ♣ 8 5

 W tym rozdaniu, pomimo zaledwie czternastu Miltonów i sześciu trefli, otworzyć 1BA z kartą E można. Trzymamy wszystkie kolory, treflami nie ma co się tak bardzo chwalić, a że brakuje jednego punkciku, cóż…

 Potem będzie bardzo prosto, bo W powie 3BA, a po trzech pasach S zawistuje blotką kier. N położy na trzeciej ręce króla i weźmie na niego lewę. Jeśli teraz obrońcy będą kontynuowali kiery, gra zostanie wygrana. Natomiast po zmianie wistu na pikowy (N w drugiej lewie lub S w trzeciej, po wzięciu asa kier) z parą EW będzie naprawdę niedobrze. Rozgrywający wykona bowiem impas treflowy i kontrakt zakończy się wpadką bez czterech, a W zapyta partnera: Kiedy wreszcie oduczysz się otwierać bez atu z czternastakiem?

 Po otwarciu 2♣ (Precision) do akcji, mimo niekorzystnych założeń, może wkroczyć zawodnik N.

1. Dobre poparcie z fitem treflowym. Ze słabszą ręką zgłaszamy wielowariantowe 2BA.

 Graczowi E będzie bardzo trudno spasować na 3♠. Jak widzimy, zwycięską decyzją jest kontra, która da parze EW zapis 200, ale jest to odzywka bardzo daleka od oczywistej. PAS również sprawi, że zapis, wprawdzie bardzo mały, zostanie na linii EW. Dość często jednak będzie zalicytowane 3BA, z nadzieją na to, że dobry partner wyłoży w stole AK w treflach.

 Na koniec zauważmy jeszcze, że nawet przy autentycznej karcie W „firmówka” nie jest  kontraktem abstrakcyjnym. Zależy bowiem od udania się impasu treflowego, a impas, jak to impas, raz wychodzi, a raz nie.