Rozdanie 14.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ 10 ♥ Q J 8 5 4 3 ♦ 9 8 ♣ A Q J 5
♠ Q 7 4 2 ♥ 7 ♦ Q J 10 4 2 ♣ 10 7 4		♠ 9 6 ♥ A K 9 6 2 ♦ 7 5 3 ♣ K 6 3
	♠ A K J 8 5 3 ♥ 10 ♦ A K 6 ♣ 9 8 2

 Kolejne rozdanie, w którym, działając w warunkach sporej niepewności, należy podjąć trafną decyzję. W roli głównej, tak jak przed chwilą, zawodnik N.

 Pary NS stosujące ustalenie, że two over one forsuje do końcówki rozpoczną tak:

 N ma aż 10 PC, więc na 3♠ spasować nie może. Wchodzące w grę odzywki to 3BA i 4♠. Każda z nich niesie ze sobą pewne niebezpieczeństwo, a defetystyczne myślenie prowadzi do następujących wniosków: Powiem 3BA, a w dziadku ukaże się: ♠ AKWxxxx  ♥ AKx  ♦ x  ♣ xx i zamiast wygrać szlemika kierowego/pikowego przegram 3BA bez dwóch. Zalicytuję cztery piki, a partner będzie miał: ♠ AKDWxx  ♥ xx  ♦ AW10  ♣ xx... Tak źle i tak niedobrze.

 Z pomocą, podobnie jak w rozdaniu nr 12, przychodzi nam Robert’s Rule No.1 (Reguła Hammana nr 1) która mówi, o wyższości odzywki 3BA nad innymi wchodzącymi w grę. Pamiętajmy jednak o tym, że Hamman sformułował Robert’s Rules dla swoich partnerów i, że mają one raczej charakter humorystyczny, a nie dydaktyczny. Bardzo często jednak się sprawdzają…

 W naszym rozdaniu nie wychodzi wprawdzie żadna końcówka, ale 3BA jest dość łatwo wypuścić. W związku z tym większość z graczy N, którzy zapowiedzą „firmówkę”, kontrakt ten zrealizuje.