Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ K 4 2 ♥ J 4 3 ♦ A K 2 ♣ 9 8 4 3
♠ ♥ 8 7 6 5 ♦ 10 8 7 6 5 3 ♣ Q J 10		♠ 10 8 5 3 ♥ K Q 10 2 ♦ 9 4 ♣ 7 6 5
	♠ A Q J 9 7 6 ♥ A 9 ♦ Q J ♣ A K 2

Tutaj po pasie W część graczy N pewnie otworzy 1♣. Po pasie E, S zalicytuje 1♠ a N 1BA. Teraz S sforsuje do dogranej, powiedzmy sztucznym 2♦ (tam gdzie NS grają konwencją „Double checkback), N zalicytuje 2♠ – trójka pików bez czterech kierów. S powinien teraz zalicytować 3♠ – wezwanie do cue bidu”, N zalicytuje 4♦ i S w końcu będzie mógł z czystym sumieniem zapytać o asy, a po odpowiedzi dwoma jeszcze sprawdzić króle (dwa dają wyliczone 13 lew – chyba, że N pechowo ma AK sec w karach) i po odpowiedzi jednym poprzestać na szlemiku w piki.

2♦ – sztuczny forsing do dogranej;

5♥ – 2 wartości z 5 bez damy pik;

6♦ – jeden król.

Tam, gdzie N spasuje, S otworzy 1♣ (WJ) lub 1♠ (Strefa).

Po otwarciu 1♣ N zalicytuje 1 lub 2BA i po wskazaniu silnego trefla uzgodni piki. Jeżeli będzie to na wysokości trzech, to odzywką 3♠, a na wysokości 4 – cue bidem 4♦. S zapyta o asy i zalicytuje szlemika (po pasie N szans na szlema raczej nie ma).

4♣, 4♦ – cue bidy.

Po otwarciu przez S 1♠, N zalicytuje 2♣ Drury. S ma dość naturalne 2BA, po których N zgłosi propozycję 3BA, S da cue bid 4♣, N 4♦ i teraz już S sprawdzi asy i zakończy szlemikiem.