Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ A654 ♥ J984 ♦ K95 ♣ T4
♠ Q8 ♥ Q62 ♦ AJ72 ♣ AJ76		♠ KJT9 ♥ T5 ♦ Q63 ♣ KQ83
	♠ 732 ♥ AK73 ♦ T84 ♣ 952

Kolejne standardowe 3BA, przeciwko tej grze obrońca N wyjdzie kierem – czwartą najlepszą ♥4 lub drugą z góry ♥9. S zabije pierwszą lewę ♥K – lub myląco ♥A – i powtórzy ♥3. Rozgrywający nie powinien mieć jednak problemów ze wstawieniem z ręki ♥D; gdyby bowiem S posiadał ♥W, to – przy singlowej już ♥10 na stole – w drugiej lewie wyszedłby właśnie waletem. Po zdobyciu drugiej albo trzeciej lewy ♥D rozgrywający zagra oczywiście w piki, by wyrobić sobie ten kolor. Odda zatem ♠A i trzy kiery, ale sam skompletuje wymagane dziewięć wziątek: trzy pikowe, kierową, karową oraz cztery treflowe. Zdecydowanym hegemonem protokołu tego rozdania będą zatem minimaksowe wpisy w wysokości 600 dla WE. Ale uwaga! – choć może to raczej tylko ciekawostka teoretyczna, która w turniejowej praktyce nie wydarzy się ani razu: Gdyby obrońcy S po zdobyciu pierwszej lewy ♥K przyszło jakimś cudem do głowy, aby w lewie drugiej odwrócić w karo (!), rozgrywający uratowałby się jedynie wówczas, gdyby pobił je asem. Gdyby bowiem W karo przepuścił, N wziąłby tę lewę ♦K, po czym powróciłby do kierów. I już byłoby absolutnie nieuniknione bez jednej.

Minimaks teoretyczny: 3BA(WE), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 9(WE);

♥ – 7(WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 9(WE).