Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ J97 ♥ 53 ♦ T874 ♣ AJ76
♠ AK ♥ KQ ♦ QJ5 ♣ KQT943		♠ 65432 ♥ T84 ♦ A9 ♣ 852
	♠ QT8 ♥ AJ9762 ♦ K632 ♣

¹ w tym wypadku nie ma żadnych wątpliwości co do otwarcia 1♥

² teraz jest to już kontra w zasadzie karna, W liczy na przyjęcie magicznych 200 punktów

albo:

¹ w tym wypadku nie ma żadnych wątpliwości co do otwarcia 1♥

^{2, 3} podobnie jak poprzednio, zresztą E i tak nie ma żadnego powodu, by pchać się na wysoki szczebel czterech (4♣), ma wprawdzie fit, ale też zrównoważony układ i – jako jedyną wartość honorową – drugiego asa w kolorze przeciwników

Oczywiście nie na każdym stole NS będą aż tak aktywni, często skończy się zatem na kontrakcie 3♣(W) czy nawet 2♣(W). Przeciwko treflowej częściówce N zaatakuje kierem, tak czy owak – broniący będą musieli dostać dwie wziątki atutowe, ♥A oraz ♦K. W zdobędzie zatem dziewięć lew..

Tam natomiast, gdzie strona NS wespnie się do 3♦ powinna już zostać skontrowana. Po uprzedniej kontrze wywoławczej (objaśniającej) i pokazaniu przez W trefli będzie to już kontra w zasadzie karna. Ale nawet kontry jedynie mocno propozycyjnej E nie będzie miał żadnych powodów odnosić, mimo trzykartowego fitu treflowego ma bowiem zrównoważony układ oraz drugiego ♦A. Ponadto przy zdecydowanej przewadze siły WE – NS w turnieju na maksy po prostu musieli zostać w tym rozdaniu skontrowani, szczególnie w aktualnych założeniach. Nie widać zatem najmniejszego powodu, aby – jak mawiał jeden z wybitnych onegdaj brydżystów – z rzeźnika stawać się baranem!

Protokół rozdania zdominować powinny zatem wpisy w wysokości 110 dla WE, ale i pocałunki śmierci w wysokości 200 punktów dla tej strony na pewno się w nim trafią.

Minimaks teoretyczny: 2♠(E!), 8 lew albo 3♣(WE), 9 lew; 110dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 8(E!);

BA – 7 (NS).