Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 23 Rozd. S, po partii: obie	♠ KT5 ♥ Q4 ♦ Q852 ♣ QT65
♠ A97 ♥ AJT8 ♦ 763 ♣ K98		♠ J86 ♥ 52 ♦ AKT94 ♣ J73
	♠ Q432 ♥ K9763 ♦ J ♣ A42

¹ wskazanie kolorów starszych, układ minimum 5⁺–4⁺

² pytanie o dłuższego longera w ręce partnera (na ogół lepiej jest gracz w kolor rozłożony 5–2 aniżeli 4–3)

³ kontra naturalna, karowa

⁴ kiery dłuższe niż piki [z kolorami starszymi równej długości (gdyby było to możliwe, tu S jest po pasie, choć mógł też nie dysponować dwukolorowym otwarciem na starszych) S dałby rekontrę]

⁵ w turnieju na maksy jak najbardziej możliwa, a pewnie nawet wskazana, jest mocno propozycyjna kontra

Strona WE ma tu jedynie leciutką przewagę siły nad przeciwnikami (21:19 PC), rozkłady i umiejscowienie honorów sprzyjają jej jednak do tego stopnia, iż możliwe jest wygranie przez nią 3BA, przynajmniej z lepszej ręki W. Rozgrywający wziąłby wówczas bez trudu pięć kar (as z góry, a potem dwa razy impas przeciwko damie), dwa kiery, pika i trefla (albo dwa piki – po ataku w ten kolor i jego kontynuacji, wówczas W nie zdąży wziąć ♣K). Oczywiście na zapowiedzenie końcówki nie ma na WE siły, bez interwencji przeciwników skończy się zatem najczęściej na 1BA(E). Przeciwko temu kontraktowi S wyjdzie kierem i dziewięć lew szybko stanie się faktem. Teoretycznie dziewiątki wziątki pozbawiłby rozgrywającego atak blotką pikową i odwrót ze strony e-N-a blotką treflową.

Kiedy jednak S wejdzie z opóźnieniem do licytacji, jego partner doprowadzi do kontraktu 2♥. W powinien wówczas wykorzystać okazję i grę tę skontrować, szczególnie gdy partner skontruje uprzednio sztuczne 2♦ e-N-a. Będzie to również kontra wistowa, a zatem wskazująca też górne lewy w tym kolorze. Rozgrywający będzie w stanie wybronić się bez jednej, zagra bowiem kiera do damy, a potem przebije w ręce dwa kara. W końcówce W będzie mógł nadbić czwartą rundę kar ♥10 i ściągnąć ♥A W, ale w dwukartowej końcówce pozostaną mu ♠A 9, będzie zatem musiał oddać przeciwnikowi ostatnią wziątkę na ♠D w ręce; będzie to siódma lewa strony NS. S wpadnie zatem bez jednej (są też nieco inne warianty rozgrywki), ale i tak odda przeciwnikom magiczne w turnieju na maksy 200 punktów.

W protokole rozdania spotkamy przede wszystkim wpisy w wysokości 150 dla WE, ale też 200 i tylko 100 dla tej strony. Niektóre gry 2♥ nie zostaną bowiem skontrowane, także gdy N powie od razu (zamiast 2♦) 2♠, przeciwnikom trudno będzie zapowiedź tę skontrować. A i w tym wypadku rozgrywający będzie w stanie wybronić się tylko bez jednej, za 100. Jeszcze gorzej dla strony WE może zakończyć się ta przygoda, gdy E zdecyduje się przelicytować przeciwników 3♦ (także w innych okolicznościach). W nie przeniesie ich przecież na w zasadzie wykładane 3BA(E), zaś po pierwszym wiście w blotkę kierową 3♦ będą mogły zostać położone, przynajmniej po starannej obronie. S często jednak nie zawistuje w kiera (tylko w pika lub nawet singlowym ♦W), przeto na ogół 3♦(E) będą zrealizowane. W protokołach rozdania będą zatem również obecne odzwierciedlające ten fakt zapisy 110 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3BA(W!), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♥ – 7 (WE);

♦ – 8 (WE);

♥ – 7(NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 9 (W!).