Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 24 Rozd. W, po partii: -	♠ K32 ♥ T92 ♦ K4 ♣ KJ983
♠ J87654 ♥ A ♦ AT97 ♣ Q5		♠ Q ♥ KJ863 ♦ J6532 ♣ T6
	♠ AT9 ♥ Q754 ♦ Q8 ♣ A742

¹ marne to otwarcie, ale oparte o najstarszy kolor – piki

² półforsujące

³ przy tak słabych pikach warto wprowadzić też na scenę kara

⁴ ożywka obowiązkowa: odzywka w ręce, czwórki w obu nielicytowanych kolorach oraz przedpartyjne założenia

⁵ od biedy można by powiedzieć 2♠, ale z tak lichym longerem nie warto prowokować partnera do gry w ten kolor

Oczywiście S ożywi licytację i jego strona znajdzie solidnie uzgodnione trefle, ale już żaden z jej graczy nie przelicytuje raczej przeciwników 4♣, mimo że te byłyby możliwe do wygrania (wprawdzie rozgrywający musiałby poradzić sobie z kierami, kiedy jednak zagrałby w ten kolor dopiero po eliminacji pozostałych, wszystkie problemy zniknęłyby). Na większości stołów ostatecznym kontraktem staną się zatem 3♦(W). Rozkłady są dla tej strony niezłośliwe, rozgrywający odda zatem jedynie dwa trefle, pika oraz wziątkę atutową, bez trudu zrobi zatem swoje. Protokół rozdania wypełnią więc przede wszystkim wpisy w wysokości 110 dla WE. Od czasu do czasu znajdą się w nim też jednak na pewno 130 po stronie przeciwnej – za zrealizowane przez zawodnika N (na ogół) wysokie częściówki treflowe. A skoro tak, to pewnie i niektóre duety linii WE przepchną się wówczas na 4♦, pewnie już z kontrą, i oddadzą przeciwnikom minimaksowe 100 za wpadkę bez jednej.

Minimaks teoretyczny: 4♦(WE) z kontrą, 9 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 9 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 9 (NS).