Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 1/2016 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 1/2016 - analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 21
Rozd. N,
po partii: NS
A Q 9 5
Q 10 7 2
6
K Q 8 6
 
10 7 6 2
A K 8 3
A 7 4
9 2
rozd. 21 3
J 9 6 5
Q J 8 5 3 2
5 3
  K J 8 4
4
K 10 9
A J 10 7 4
 

W

N

E

S

1

pas

1

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

 

Oczywista dograna w piki, to samo można powiedzieć o pierwszym wiście A. W drugiej lewie W wyjdzie najprawdopodobniej w trefla, którego rozgrywający powinien zabić K w dziadku, a następnie koniecznie przebić w ręce kiera. Bezpieczna kontynuacja to pełne wyatutowanie i wykorzystanie pozostałych trefli; to zapewni graczowi S niczym niezagrożone swoje. To jednak turniej na maksy, kiedy to często nie o bezpieczeństwo przecież chodzi, kuszące będzie przeto zagranie na nadróbkę, którą będzie można zrobić, gdy nie ma singla w treflach, a atuty dzielą się 3–2 (albo 4–1 z singlową dziesiątką). By optymalnie wykorzystać tę szansę, trzeba by było w czwartej lewie ściągnąć K, a w następnej zagrać 8 do A na stole. Jeśli okazałoby się, iż atuty są rozłożone 3–2, rozgrywający przebiłby następnie w ręce W kolejnego kiera, wrócił do dziadka D, ściągnął D i wykorzystał pozostałe trefle. Wczesne dwukrotne zaatutowanie pozwoliłoby mu odnieść sukces także wtedy, gdyby któryś z obrońców miał w treflach singla, ale posiadał tylko dwa piki.

Przy rozkładzie autentycznym piki dzielą się jednak 4–1, przeto w zakryte karty nie sposób zrobić nadróbki. Dążąc do niej w sposób opisany wyżej, rozgrywający nie straci jednak 10 lew, kiedy bowiem zabije drugą rundę pików asem na stole, wyjdzie na jaw podział tego koloru 4–1. Gracz S zapomni wówczas o nadróbce, tylko wróci do ręki W, przejdzie na stół D, ściągnie D i wykorzysta pozostałe trefle.

Oczywiście w widne karty rozgrywający mógłby łatwo wziąć 11 lew, gdy po przebiciu w ręce pierwszego kiera ściągnąłby K, wrócił na stół D, kolejnego kiera przebił w ręce W, po czym wyszedł stamtąd 8 i w ciemno wykonał w dziadku impas 9. A potem zgrał A D i wykorzystał jeszcze trzy wziątki treflowe. Tyle tylko, iż także obrońca W mógłby nie dopuścić do tak mistrzowskiej rozgrywki, wychodząc na pierwszym wiście w trefla (!?), przez co komunikację tym kolorem pomiędzy rękami NS nadwerężyłby do tego stopnia, iż jej przeprowadzenie nawet w widne karty nie byłoby już możliwe.

W protokole rozdania powinien dominować zapis 620 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 5(W!)z kontrą, 8lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 8 (W!);

–  7 (WE);

– 10 (NS);

BA – 10 (S!).