Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ K Q 5 ♥ K J 7 4 3 ♦ J 10 ♣ A K 2
♠ A 9 4 ♥ 5 ♦ 6 5 2 ♣ Q J 9 8 7 4		♠ J 10 8 3 ♥ A 2 ♦ A K 7 4 3 ♣ 10 6
	♠ 7 6 2 ♥ Q 10 9 8 6 ♦ Q 9 8 ♣ 5 3

¹dwukolorowa kontra możliwa, ale po partii wielce ryzykowna

²transfer na kiery

albo:

¹blokujące

²na 4♣ karta zbyt słaba

³jest wprawdzie solidna nadwyżka honorowa, ale też mało atrakcyjny układ 5332; a naukowo sześć przegrywających, trudno więc przypuszczać, aby blokujący partner pokrył trzy z nich

Otwarcie silnym 1BA ze starszą piątką w składzie 5332 staje się standardem, wciąż jednak bronią się także zwolennicy naturalnego 1♥. W tym wypadku ze względu na honory we wszystkich kolorach oraz stosunkowo słabe kiery (bez wsparcia kartami środkowymi) rozpoczęcie od 1BA jest jednak mocno uzasadnione. S da wówczas transfer 2♦, a potem spasuje na nadwyżkowe przyjęcie go przez otwierającego 3♥. Także jednak po otwarciu 1♥ – wywoławczej kontrze E i blokujących 3♥ e-S-a – licytacja powinna wygasnąć na szczeblu częściówki. Cóż bowiem z tego, że N ma aż 17 PC, kiedy dysponuje też zrównoważonym układem 5332 oraz stosunkowo dużą liczbą lew przegrywających? A partner przecież tylko blokował…

Słuszność powyższej oceny karty otwierającego potwierdza aktualny rozkład – wprawdzie partner nie ma singla, ale dysponuje pięciokartowym fitem kierowym, ręce NS zawierają zaś cztery absolutnie nieuniknione przegrywające, na asy i króle. I nawet gdyby S miał pika czy trefla więcej, nic by to nie zmieniło…

Przeciwko 3♥(N) E zaatakuje ♦A, niezależnie jednak od wistu rozgrywający będzie musiał oddać ♦A K, ♠A oraz ♥A. Protokół rozdania powinny przeto zdominować minimaksowe wpisy w wysokości 140 dla NS.

Minimaks teoretyczny:  3♥(NS), 9 lew;  140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (W!);

♦ – 9(WE);

♥ – 9 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 7(NS).