Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ A K 8 7 ♥ Q 10 9 ♦ K 6 3 ♣ 10 3 2
♠ 10 ♥ J ♦ Q J 9 8 2 ♣ K Q 9 8 7 4		♠ Q J 9 5 4 3 ♥ A 8 6 5 2 ♦ 10 ♣ A
	♠ 6 2 ♥ K 7 4 3 ♦ A 7 5 4 ♣ J 6 5

 Czy para EW ma szanse wyplątać się w tym rozdaniu z misfitów? Moim zdaniem niewielkie.

 W przypadku gdy jeden z graczy ma układ 6-5 na młodszych, a drugi taki sam z kolorami starszymi, bardzo trudno o jakąkolwiek sensowną receptę na to, jak wylicytować optymalny kontrakt.

Jeśli para EW otwiera 2BA w znaczeniu podlimitowej dwukolorówki na treflach i karach, to tak właśnie rozpocznie licytację gracz W. Zawodnik N spasuje, a E najczęściej powie również PAS. Jest to strategia bojaźliwa ale bardzo popularna polegająca na założeniu, że na razie gramy bez kontry. No i 2BA stanie się kontraktem ostatecznym, a W odda 2 piki, 3 kiery i 2 kara czyli przegra bez dwóch za 100. Jedyny plus takiego rezultatu – rzeczywiście grał bez kontry.

 Zawodnik E może błysnąć licytując po 2BA 3♣. To jedyny kontrakt na linii EW, na który można wziąć 9 lew. Trudno jednak określić co, poza „telefonem z nieba”, miałoby go skłonić do podjęcia takiej właśnie akcji.

 W przypadku stosowania przez parę EW silnego otwarcia 2BA, na pierwszej ręce nastąpi PAS. Wygrają jedynie ci gracze W, którzy zdecydują się na dość ekstrawaganckie otwarcie 3♣. Wszyscy przy stole zgodzą się na ten kontrakt i EW wpiszą do pierniczka 110.

 Jeśli W spasuje, to N otworzy 1♣, a E zapewne wejdzie dwukolorówką na kolorach starszych. Najczęściej jest to odzywka 2♦. S spasuje, a W nie będzie miał zadowolonej miny. Najprawdopodobniej zgłosi „pierwszą wolną” czyli 2♥. Teraz może liczyć jedynie na to, że E doszuka się jakichś nadwyżek w swojej karcie i zalicytuje 2♠ pokazując kolor sześciokartowy. To zakończy licytację, a wist treflowy może pozwolić rozgrywającemu kontrakt ten zrealizować.

 To tylko kilka przykładów na to, co może wydarzyć się przy stołach i dopiero frekans pokaże nam całą gamę przeróżnych kontraktów wylicytowanych w tym rozdaniu.