Rozdanie 32.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ Q 7 4 3 ♥ K Q 7 2 ♦ 6 3 ♣ A Q 6
♠ 9 8 5 ♥ J 3 ♦ K 10 7 5 ♣ 8 4 3 2		♠ A J 2 ♥ A 9 8 5 4 ♦ 9 4 ♣ J 9 7
	♠ K 10 6 ♥ 10 6 ♦ A Q J 8 2 ♣ K 10 5

 Po mniej lub bardziej zawiłej licytacji zawodnik N przystąpi do rozgrywki końcówki bezatutowej. E, który w pierwszym okrążeniu meldował na wysokości jednego kiery, wistuje ♥5 (czwarta najlepsza). Dziesiątka ze stołu, walet od W i król rozgrywającego bierze pierwszą lewę - tak rozpocznie się to rozdanie przy prawie wszystkich stołach.

 W drugiej lewie większość graczy N wykona impas karowy. Zagranie to powoduje, że nie można już obronić się przed wpadką – W bierze królem i gra kiera, E wyrabia sobie ten kolor a potem spokojnie czeka z asem pik i fortami kierowymi. Bez jednej.

 Nieco bardziej złożona i dość pokrętna analiza może naprowadzić e-N-a na trop zwycięskiej rozgrywki. Wygląda to tak: Ponieważ E wchodził do licytacji, to jego partner nie może mieć i króla karo i asa pik. Ma co najwyżej jedną z tych dwóch figur. Może więc lepiej oddać najpierw lewę na asa pik, bo jeśli ma go W, to król karo z pewnością jest w impasie.

  Po przeprowadzeniu takiego rozumowania N wychodzi w drugiej lewie damą pik. To dopiero początek drogi i do realizacji kontraktu jest jeszcze bardzo, bardzo daleko. Popatrzmy:

 E bije damę pik asem i odchodzi w trefla. Lewa wzięta w ręce i impas karo – na razie udany. Powrót treflem i jeszcze raz karo. Teraz W już bierze i podgrywa kiery. E zgrywa dwie lewy i odchodzi blotką trefl. Bez jednej lub nawet bez dwóch.

 Wygrywająca linia rozgrywki jest tak daleka od oczywistej, że bez pomocy obrońców N raczej sobie nie poradzi. Wyjście damą pik daje jednak graczowi E szansę popełnienia błędu. Może on, na przykład, tę kartę przepuścić albo, po zabiciu jej asem, zagrać w kiera, karo lub pika, a wtedy szanse rozgrywającego wyraźnie wzrosną.

 Zapisów za wpadki zobaczymy w protokole całe morze, a noty za zrealizowanie 3BA będą na tym morzu maleńkimi wysepkami.