Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ 10 9 ♥ 10 6 5 ♦ A 9 7 6 5 ♣ K J 7
♠ K 6 5 3 ♥ 9 7 4 3 ♦ J 8 2 ♣ A Q		♠ A Q J 7 2 ♥ Q 2 ♦ Q 10 3 ♣ 10 8 2
	♠ 8 4 ♥ A K J 8 ♦ K 4 ♣ 9 6 5 4 3

Przy bardzo wielu stołach licytacja będzie przebiegała tak:

(1) Drury i fit pikowy i 10-11 PC.

(2) Minimum otwarcia.

S zawistuje asem kier, potem ściągnie króla – to łatwe. W trzecie lewie jednak musi podjąć kluczową dla losów kontraktu decyzję. Wyjście królem karo obkłada 2♠ bez jednej, a jakakolwiek inna kontynuacja pozwala już rozgrywającemu wziąć osiem lew. Jednak po odwiście treflowym E musi zrezygnować z kuszącej opcji wykonania impasu trefl i położyć ze stołu asa. Jeśli tego nie zrobi obrońcy mogą jeszcze „zmontować” przebitkę karową i wszystko wróci do normy. Po takim przebiegu licytacji możliwe zapisy to 110 dla EW i 100 dla NS.

Tu i ówdzie jednak zawodnik S zdecyduje się na kontrę wywoławczą w pierwszym okrążeniu. Choć nie jest to brydż „podręcznikowy” (siła, układ, założenia…), to w tym rozdaniu bardzo skuteczny. Po kontrze partnera na 1♠ gracz N z całą pewnością nie pozwoli przeciwnikom zagrać dwóch pików, ale przelicytuje ich trzema karami. Choć, patrząc tylko na karty pary NS, kontrakt ten wygląda fatalnie, to dzięki bardzo przychylnym rozkładom grając w kara bierze się dziewięć lew. Znakomite 110 dla NS, a może być jeszcze lepiej, gdyż przy wielu stołach gracz W po 3♦ powie 3♠. Teraz, ponieważ N w trakcie licytacji pokazał kara, znacznie łatwiej jest zagrać do przebitki karowej, a wtedy NS zapiszą po swojej stronie 200.

Pomimo tego, że kontra na 1♠ da parze NS bardzo dobry wynik, trudno mi tę odzywkę pochwalić.