Rozdanie 13.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ Q 8 7 4 ♥ K 4 3 2 ♦ Q 7 4 ♣ A 7
♠ 2 ♥ A J 9 8 5 ♦ K 10 6 ♣ Q 10 9 3		♠ A K J 3 ♥ 7 ♦ A 9 8 3 2 ♣ 8 4 2
	♠ 10 9 6 5 ♥ Q 10 6 ♦ J 5 ♣ K J 6 5

Tu znowu na otwarciu gracze N będą musieli zadeklarować, czy są „trendy”, czy konserwatywni. 11 PC (nie najgorsze, A,K i dwie damy), obie starsze czwórki. 

„Nowocześni” otworzą, mimo, że po partii, mimo, że nie ma wysokich blotek. Otwarcie licytacji przez N doprowadzi do typowej w dzisiejszym brydżu sytuacji, że każdy z czterech przy stole graczy będzie miał coś do powiedzenia. Po otwarciu przez N 1♣, E wejdzie karami, S zgłosi piki (naturalnie bądź transferem), a W przecież ma kiery. Z kartą W do wyboru jest 2♥ (oczywiście nieforsujące) oraz kontra. Ze względu na fit karowy optowałbym za kontrą, gdyż 2♥ jest bardziej jednostronne i czasem może skończyć się kontraktem na kolorze 5-1. Po kontrze będzie szansa pokazać fit karowy. Bez względu na to, czy W da kontrę, czy zgłosi 2♥, N podniesie piki do wysokości dwóch, i po dwóch kolejnych pasach W zalicytuje 3♦. Na tym licytacja powinna się zakończyć:

Na kara WE wezmą bez problemu 10 lew.

Tam, gdzie N spasuje, NS już nie zabiorą głosu w licytacji. E otworzy 1♦, W zgłosi 1♥, a E 1♠.

Co teraz powinien powiedzieć W? Najbardziej sensowną odzywką jest 3♦ – inwit z fitem karowym. Czy grozi to zgubieniem kierów na 5-3? Tak, ale tylko przy minimum u otwierającego. Jeżeli E ma na przyjęcie inwitu i 3 kiery, powinien „po drodze” pokazać trójkę kierów odzywką 3♥. Tu 3♦ zakończyłoby licytację.

Dzisiaj jednak na inwity są rozmaite konwencje… Magister, podwójny magister, czwarty kolor (chociaż to zwykle forsing do dogranej). Po takim początku jak tutaj, jeżeli 2♣ byłoby czwartym kolorem, ręka W jest na tą odzywkę za słaba, gdyż po rebidzie 2♦ nie ma dobrej odzywki – zarówno 2♥, jak i 3♦ forsują i grozi przelicytowanie.

Akurat po takim początku, po rebidzie 1♠ można stosować mechanizm konwencji podwójny magister – odzywka 2♣ zobowiązuje partnera do zalicytowania 2♦ i W może pasować, gdy chce grać 2♦ bądź zalicytować coś innego, co jest naturalnym inwitem. Teraz W może zgłosić 2♥, pokazując inwit (10-11 PC) i 5 kierów, po czym licytacja pewnie skończy się w 2BA lub 3♦:

2♣ – słabe z fitem karowym lub dowolny inwit (z wyjątkiem bezatutowego, z którym mówimy od razu 2BA);

2♦ – automat;

2♥ – inwit na 5 kierach;

2♠ – dobre 4 piki, misfit kierowy.

Przy stosowaniu tej konwencji, 2♦ po 1♠ jest sztucznym forsingiem do dogranej. Gdy podwójny magister dopiero przebijał się w Polsce, mówiono, że konwencja utrwala się dopiero wtedy, gdy zapisze się +190 za 2♦ i komplet lew.