Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ Q 10 5 ♥ K 4 3 ♦ J 9 8 2 ♣ A 7 4
♠ K 7 6 ♥ J 5 2 ♦ K Q 10 5 ♣ 8 6 2		♠ J 8 4 3 2 ♥ Q 10 ♦ A 7 3 ♣ K J 9
	♠ A 9 ♥ A 9 8 7 6 ♦ 6 4 ♣ Q 10 5 3

 Bardzo prawdopodobny scenariusz tego rozdania to cztery PAS-y, które powinny dać nieco więcej punktów parze WE. Wynikać to będzie z faktu, że przy niejednym stole E rozpocznie jednak licytację odzywką 1♠, partner podniesie go do wysokości dwóch i to już będzie koniec wymiany informacji. Karty w tym rozdaniu leżą jednak tak, że dwóch pików nie wypuści nawet para, której wist nie jest najsilniejszą stroną. NS zapiszą więc po swojej stronie skromne, ale cenne +50.

 Czy karta E, mając na uwadze współczesne trendy licytacyjne (obniżanie dolnych limitów praktycznie wszystkich otwarć), kwalifikuje się do pierwszoręcznej odzywki 1♠? Moim zdaniem, choć bardzo często otwieram z jedenastoma punktami, NIE. Podstawowym elementem przemawiającym za PAS-em jest tu słabość pięciokartowego longera. Gdy otwieramy na 11 PC, to dość często jednak przeciwnicy utrzymują się przy grze, a wtedy na wiście może być nasz partner. Wyjście pikowe, na przykład drugim królem, może więc dać rozgrywającemu dodatkową lewę/lewy, a ile to kosztuje, zwłaszcza w turnieju na maksy, wiemy przecież wszyscy.