Rozdanie 9.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ A 10 7 3 ♥ Q ♦ 8 4 3 2 ♣ K 5 4 2
♠ K 2 ♥ A 10 5 4 ♦ K 7 6 ♣ A J 9 7		♠ J 9 8 6 5 ♥ J 8 3 2 ♦ 10 ♣ Q 8 3
	♠ Q 4 ♥ K 9 7 6 ♦ A Q J 9 5 ♣ 10 6

 W tym rozdaniu licytacja, która najbardziej przypadłaby mi do gustu wygląda tak:

 Gracz N skacząc w trzy karo mówi to, co i tak musiałby powiedzieć po ewentualnych dwóch kierach przeciwników. Partner otworzył przecież na trzeciej ręce w założeniach korzystnych, więc wcale nie musi mieć wielkiej karty. W związku z tym warto spróbować utrudnić przeciwnikom ewentualną wymianę informacji. Jeśli bowiem 3♦ nie wychodzi, to 2♥ raczej zostanie wygrane, a NS są przecież przed partią, więc skok w profilaktyczną obronę częściówki jest decyzją ze wszech miar słuszną.

 Na marginesie tego rozdania jeszcze jedno bardzo pożyteczne ustalenie licytacyjne pozwalające w tej sekwencji odpowiadającemu poinformować partnera o ekstremalnie dobrej ręce z fitem w kolorze otwarcia. Co bowiem miałby zalicytować N z taką na przykład ręką:

♠ AD10  ♥ x  ♦ xxxxx  ♣ Kxxx? Odzywką taką jest 2BA. To przecież nie może być naturalne! Mówi więc ono o bardzo ciekawej ręce w składzie niezrównoważonym, praktycznie z jakąś krótkością. Ustalenie to dotyczy wszystkich naturalnych otwarć na wysokości jednego i jest szczególnie pożyteczne po otwarciach w kolor starszy, gdyż pozwala ono w sposób sensowny wylicytować końcówkę. Nawet po wejściu przeciwnika 1BA.

(1)  Inwit do końcówki z fitem 4+.

 Wracając do naszego rozdania widzimy, że z realizacją kontraktu 3♦ nie powinno być większych problemów, a jeśli NS trafią na bardzo bojowo usposobionego gracza E, to ich wynik może być znacznie lepszy:

(1)  Kontra wywoławcza.

 Tego nawet nie trzeba kontrować, a zapis +200 za bez dwóch po partii to już naprawdę będzie coś.