Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ 5 3 2 ♥ 10 7 5 ♦ 2 ♣ Q 9 7 6 3 2
♠ A 6 ♥ A K Q 8 4 2 ♦ J 5 3 ♣ J 4		♠ Q 10 ♥ 9 6 3 ♦ A K Q 9 8 ♣ A K 8
	♠ K J 9 8 7 4 ♥ J ♦ 10 7 6 4 ♣ 10 5

W tym rozdaniu gracze W będą otwierać 1♥, N będą pasować, a E odpowie 2♦ (aczkolwiek pewnie niejeden „kiwnie” 2♣ – z fitem kierowym nie powinno to doprowadzić do niczego złego, a daje gram przestrzeni więcej). Tam, gdzie S spasuje (czyli pewnie na większości stołów, aczkolwiek w sytuacji gdy przeciwnicy sforsowali się do dogranej, a jesteśmy przed partią, można sobie pozwolić na wiele), W ma problem wyboru rebidu. Do wyboru jest 2♥ (enigmatyczne, tutaj wyczekujące), 2BA (nadwyżka, układ zrównoważony), 3♥ (nadwyżka, niezłe 6 kierów). Po 2♥ i 2BA powinno być prosto – E zalicytuje zachęcające 3♥, W cue bid 3♠, E 4♣ i w zasadzie W może pytać o asy (trudno sobie wyobrazić, aby E po takiej sekwencji nie miał ani asa ani króla karo):

3♠,4♣ – cue bidy;

5♥ – 2 asy bez damy atu;

5♠ – pytanie o króle, informujące pośrednio o komplecie wartości i damie atu;

7♥ – AKDxx w karach i AK w treflach powinny wystarczyć do szlema.

Tam, gdzie W skoczy w 3♥, sytuacja jest trudniejsza – czy teraz 4♣ zgłoszone przez E będzie cue bidem uzgadniającym kiery, czy odzywką naturalną? Tam, gdzie padnie cue bid, W może zapytać o wartości i dalej pójdzie jak wyżej.

Po wejściu przez S 2♠ po 2♦, W pewnie zalicytuje 3♥. Teraz E może problem czy 4♣ jest cue bidem, czy kolorem, rozwiązać, licytując 3♠ – „w pierwszym czytaniu” wywiad bezatutowy. Jeżeli teraz partner pokaże brak zatrzymania w pikach, hamujemy w 4♥, jeżeli zalicytuje 3BA – 4♣ będzie już na pewno jednoznacznie cue bidem i dalej może iść jak wyżej: