Rozdanie 12.

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ A 9 5 ♥ 10 6 2 ♦ J 10 8 3 ♣ 9 4 2
♠ K 10 7 2 ♥ A J 9 ♦ 7 5 ♣ Q J 10 3		♠ Q J 8 3 ♥ K 3 ♦ A K 2 ♣ A K 8 5
	♠ 6 4 ♥ Q 8 7 5 4 ♦ Q 9 6 4 ♣ 7 6

W tym rozdaniu wielu graczy W otworzy mimo tylko 11 PC – ładne punkty, 4-3 w starszych. Po pasie N, E odpowie 1♠, a otwierający podniesie piki do wysokości dwóch. Teraz może się przydać konwencja, o której już kilka razy w tych analizach zdaje się pisałem – pytanie o dubla. W tej sekwencji jest nim 2BA. Jeżeli W pokaże dubla karo, to nawet jeżeli potem zalicytuje negatywnie, to E raczej doprowadzi do szlemika:

2BA – pytanie o dubletona, forsujące do dogranej;
3♦ – dubel karo (inne odpowiedzi – 3♠ – 4333 dół, 3BA – 4333, góra);
3♥ – cue bid, aspiracje szlemikowe;
4♠ – minimum, chociaż na pewno optymiści pokuszą się o cue bid poniżej dogranej - 4♥.

Tam, gdzie W nie otworzy, może być trudniej. We Wspólnym Języku E po odwrotce dowie się, że partner jest silny na czwórce, i ma szanse doprowadzić do szlemika:

2♠ – 10-11 PC, dokładnie 4 piki;
2BA – pytanie o skład;
3♣ – 4+♣;
3♠ – „gramy w piki, porozmawiajmy o szlemiku”;
3BA – brak krótkości;
4♣, 4♥ – cue bidy.

W Strefie będzie trudniej – E po 1♠ odpowie 2BA, W podniesie do 3BA. Teraz E ma do dyspozycji 4♠ – 18-20 z czterema pikami i 4♦ – cue bid, 20-22 z czterema pikami… (4♣ oznaczałoby układ 4225). Czy po pasie partnera z ręką E należy nęcić szlemika? Nie jest to oczywiste… Po 4♠ W na pewno spasuje, a po 4♦ zalicytuje zapewne 4♥ i E może teraz przesądzić szlemika:

2BA – 18-22(23) PC w układzie zrównoważonym;
4♦ – cue bid, 20-22 PC z czwórką pików;
4♥ – cue bid, góra pasa.

12 lew na piki jest bezproblemowe, zresztą i w bez atu na impasie damy kier bierze się tyle samo.