Rozdanie 13.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ 7 ♥ Q 9 8 7 6 3 ♦ Q 5 2 ♣ 8 5 4
♠ K Q 9 ♥ A 10 5 4 ♦ 9 3 ♣ A Q 3 2		♠ 10 8 4 3 2 ♥ K ♦ A 4 ♣ K J 10 9 7
	♠ A J 6 5 ♥ J 2 ♦ K J 10 8 7 6 ♣ 6

Tutaj, po partii, gracze N będą pasować. Teraz z kartą E chyba większość otworzy 1♠, raczej mało kto zdecyduje się na pokazanie tego jako słabej dwukolorówki. Po 1♠ większość graczy S zapewne (po pasie partnera!) wejdzie 2♦. W da odzywkę o znaczeniu „forsing do dogranej z fitem” – najczęściej będzie to 2BA, a po pasie N E skoczy w 4♠, wskazując minimum.

S nie ma łatwego wistu – pewnie z czwórką pików niejeden zdecyduje się na atak w karo, licząc na skrót, ale E po asie karo zagra w atu, po wzięciu lewy na figurę wróci kierem do ręki i znów zagra w atu, oddając tylko dwie lewy pikowe i karo…

Rozgrywka na nadróbki – po asie karo odegranie króla kier, przejście do stołu treflem, zrzucenie na asa kier kara z ręki i zagranie króla pik – może skończyć się nawet i wpadką po skrócie i nie zaimpasowaniu potem waleta pik, a zagraniu na podział pików 3-2.

Po ataku w singla trefl 11 lew bierze się w zasadzie automatycznie.

Tam, gdzie S spasuje po 1♠, W zalicytuje 2♣, E pokaże słabość odzywką 2♠. W zalicytuje forsujące 2BA, E pokaże trefle. Teraz W zapewne zalicytuje zachęcające 3♠, ale E ze swoim minimum i cieniutkimi pikami zamknie licytację odzywką 4♠, a W na pewno nie będzie miał nic do dodania.

Po otwarciu 2♠ S zapewne spasuje, a W zalicytuje od razu końcówkę w piki: