Rozdanie 20.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ K Q 8 3 ♥ J ♦ A 9 7 3 ♣ A K Q J
♠ 10 5 4 2 ♥ Q 8 7 4 2 ♦ J 2 ♣ 5 2		♠ A J 6 ♥ K 5 3 ♦ Q 10 ♣ 10 9 8 6 4
	♠ 9 7 ♥ A 10 9 6 ♦ K 8 6 5 4 ♣ 7 3

W tym rozdaniu po pasie W gracze N będą otwierać 1♣ (Wspólny Język) bądź 1♦ (Strefa). Po 1♣ E spasuje a S odpowie 1♥. N zalicytuje 1♠. Pytanie, co ma teraz zrobić S? Część zalicytuje zapewne 1BA, patrząc na układ 5422, a część spróbuje pokazać tę kartę jako 4♥-5♦ poniżej inwitu, licytując według konwencji Two Way Checkback 2♣. Po 1BA N podniesie zapewne do 3BA i to zakończy licytację:

Z ręki W nie ma atrakcyjnego wistu – kiery z takimi blotkami słabo rokują przy czwórce w ręce S, piki to z kolei czwórka w dziadku. Z kolorów młodszych lepiej wyglądają trefle – z karami partner miał szansę wejść po 1♣ i myślę, że taki będzie wybór większości.

Na bez atu dzięki podziałowi kar 2-2 bierze się 11 lew.

Tam, gdzie S odsprzeda swoją kartę jako 4♥ i 5+♦, NS mają szanse dojść do szlemika. Jeżeli S zalicytuje 2♣ – puppet na 2♦ – N w zasadzie nie ma alternatywy dla 2BA. Co to oznacza w świetle rebidu 1♠? Nie może to być ręka zrównoważona, gdyż w takim przypadku po 1♥ licytuje albo odwrotkę 2♦ albo 2BA. 2BA to w zasadzie dwie możliwe ręce – ręka z treflami od 15 PC dobra do zajęcia bez atu ze swojej ręki (w przeciwnym razie można wybrać 3♣) albo trójkolorówka z krótkością kier, w sile 18+PC; prawdopodobnie tak można też zalicytować z kartą 18+PC z 5+♦ i z trójką trefli, np. 4153 aby nie utrudniać sobie zagrania w trefle w przypadku, gdyby S miał słabą kartę w układzie 4♥ i 5+♣. W każdym razie 2BA na pewno forsuje, do wysokości 3 w młodszy kolor odpowiadającego – przy 15 PC otwierającego można wyhamować w 3♣ bądź 3♦. Po 2BA odpowiadający „pokaże, przy czym gra” – 3♦ ujawni słabą (7-9 PC) kartę w układzie 4♥ i 5+♦ (3♥ oznaczałoby inwit, 10-11 PC, 5+♥, 3♠ taką samą siłę z 4 pikami). N uzgodni kara i po cue bidzie 4♥ zapyta o wartości licytacja zakończy się w szlemiku karowym:

2♣ – według konwencji Two Way Checkback (Double Checkback, Podwójny magister) – słaba ręka w układzie 4♥ i 5+♣/♦ bądź inwity z wyłączeniem ręki zrównoważonej (wtedy licytujemy od razu 2BA);
4♦ – bardziej naukowo można zalicytować 4♣, które musi być cue bidem uzgadniającym kara.

Z kartą N można też we Wspólnym Języku po 1♥ dać rebid 2BA, który z niewygodnymi rękami można dać i z singlem kier, no i nie wyklucza on czwórki pików. Teraz S może od razu zalicytować 3BA, ale biorąc po uwagę, że takie 2BA jest nielimitowane górą powinno się pokazać kara. Po 3♦ N zapewne uzgodni kara tak, jak wyżej i NS wylicytują szlemika w karo: 

W Strefie po otwarciu 1♦ i odpowiedzi 1♥ N nie ma alternatywy dla 1♠, które „prawie forsuje” (spasować można praktycznie tylko z kartą typu 3♠, singiel karo w sile do 5 PC). Karta S jest nieco za słaba na „układowy inwit” jakim byłoby bezpośrednie 3♦, karta to „sign off z fitem karowym” i trzeba przejść przez 2♣ według konwencji Double Checkback. N da forsujący rebid 2BA, wskazujący kartę od mniej więcej 16 PC z zatrzymaniem trefl. S nie ma wygodnej licytacji – 3♦ byłoby do pasa, a tu 5-kartowy fit zachęca do przesądzenia końcówki i prawdopodobnie większość zalicytuje 3BA, po których N raczej spasuje.

Na 3BA E wyjdzie w trefle i rozgrywający weźmie 11 lew.

Oczywiście tam, gdzie S po 1♠ zdecyduje się na 3♦, które nie jest dalekie od prawdy, NS zagrają szlemika:

4♣ – cue bid, aspiracje szlemikowe;
4♥ – cue bid – można też zalicytować 4♦, mówiące o bardzo dobrym ficie karowym.