Rozdanie 29.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ 10 9 6 5 3 ♥ K 10 6 2 ♦ 9 6 5 3 ♣
♠ A Q ♥ 8 7 3 ♦ A 10 ♣ A J 10 7 5 3		♠ J 8 7 4 2 ♥ 9 5 ♦ 8 7 4 2 ♣ 6 4
	♠ K ♥ A Q J 4 ♦ K Q J ♣ K Q 9 8 2

W tym rozdaniu po pasach N i E gracze S będą otwierać 1♣, W wejdzie 2♣ a N i E spasują. Myślę, że teraz niejeden z kartą S także spasuje – przeciwnicy są po partii i 200-400 wydaje się pewne, a końcówka własna niepewna.

N wyjdzie zapewne w karo, rozgrywający pobije asem figurę i zapewne zagra w kiery. S weźmie i powinien zagrać ♣2… W raczej postawi dziesiątkę i znów zagra w kiery. S odejdzie figurą trefl i już jest bez dwóch.

Alternatywą dla pasa jest 2BA. Jeżeli teraz N wykryje u partnera czwórkę kierów, np. przy użyciu Puppet Stayman, co chyba jest standardem w sytuacji, gdy licytacja praktycznie rozpoczyna się od 2BA, to NS zagrają końcówkę w kiery:

3♣ – pytanie o starsze kolory;
3♦ – mam przynajmniej jedną starszą czwórkę;
4♣ – mam obie.

W wyjdzie zapewne w atu, ale staranna rozgrywka dzięki spadającej ♦10 prowadzi do 10 lew.

Jeżeli W po 2BA zdecydowałby się na 3♣, to N najprawdopodobniej zalicytowałby kontrę wywoławczą, po której S tylko zatrze ręce!

Co ciekawe, gdyby N spasował, a kontrę dał S:

to kontra powinna być karna – po pierwsze, 2BA obiecywało wartości treflowe, a po drugie, z kartą ukierunkowaną do gry w kolor S w drugim okrążeniu nie licytowałby 2BA, ale kontrę.