Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

	♠ 3 ♥ 8653 ♦ Q8653 ♣ J106
♠ AK2 ♥ QJ2 ♦ J ♣ Q98754		♠ 1097654 ♥ 1074 ♦ 1072 ♣ A
	♠ QJ8 ♥ AK9 ♦ AK94 ♣ K32

Nasz System:

¹ trefle słabe, optymalną zapowiedzią byłaby zatem ratunkowa rekontra – tak się zresztą kiedyś grało…

Wspólny Język:

¹ precision

Ze swoją silną ręką S da najpierw kontrę, a w następnym okrążeniu zgłosi 2BA – i te właśnie będą na ogół kontraktem ostatecznym. Jeśli przeciwko tej grze obrońca W wyjdzie ♠A, ♠K i pikiem (tam, gdzie jego partner odważy się pokazać ten kolor), rozgrywający zostanie ograniczony do zawsze mu należnych ośmiu wziątek; zdobędzie bowiem pika, pięć kar oraz dwa kiery; ♣K nie weźmie – E będzie bowiem czekał z ♣A i fortami pikowymi.

Tam jednak, gdzie E pików nie pokaże, W może zdecydować się na pierwszy wist blotką treflową – z nadzieją na wyrobienie sobie tego koloru, a potem odegranie fort – ma przecież dwa pewne dojścia. W tym wypadku będzie to jednak krok wielce chybiony – podaruje bowiem przeciwnikowi bezcenną dziewiątą wziątkę na ♣K w ręce. Nawet jeżeli po zabiciu pierwszej lewy singlowym ♣A E odwróci małym pikiem, a S wstawi (oczywiście) z ręki figurę, to rozgrywający i tak wyciśnie z rozdania dziewiątą wziątkę. Powiedzmy bowiem, że po zabiciu drugiej lewy ♠K W odejdzie bezpiecznie ♥D (czy nawet singlowym ♦W). Po pierwsze, S będzie mógł wtedy zagrać trzy razy w kiery i wyrobić sobie w tym kolorze fortę w dziadku (a oddałby tylko ♣A, ♠A K oraz kiera). Po drugie – alternatywnie rozgrywający będzie po prostu mógł pociągnąć kara: broniący W nie wytrzyma wówczas presji.

Protokół rozdania zdominują więc zapisy 150 oraz 120 dla NS,i to z przewagą, jak sądzę – tych pierwszych.

Minimaks teoretyczny: 3♥(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 9 (NS);

h – 9 (NS);

♠ – 8(WE);

BA – 8 (NS).