Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

	♠ Q1093 ♥ 106 ♦ A4 ♣ AJ432
♠ 754 ♥ K4 ♦ QJ9765 ♣ 76		♠ K86 ♥ AJ753 ♦ K2 ♣ KQ10
	♠ AJ2 ♥ Q982 ♦ 1083 ♣ 985

Nasz System:

albo:

¹ 15–18 PC w składzie zrównoważonym

Wspólny Język:

¹ precision

albo:

¹ precision

² 15–18 PC w składzie zrównoważonym

Wejście 1BA, czy w ostatniej sekwencji 2BA, dobrze opisuje charakter ręki E. Niestety, najwyższy kontrakt, jaki w rozdaniu tym wychodzi wyraźnie silniejszej (22 PC: 18 PC) stronie WE, to jedynie 2♦. Rozgrywający odda wówczas ♣A, trzy piki oraz ♦A. 

Po otwarciu e-N-a precisionowskimi 2♣ każde wejście do licytacji przeciwników powinno już zatem być równoznaczne z ich wpadką. A przecież E jakość wejść musi… Jego naturalne 2♥ powinny zostać w dosyć łatwy i oczywisty sposób położone bez dwóch, za 200; broniącym należą się bowiem dwa asy w kolorach młodszych, trzy piki oraz dwie wziątki atutowe. Dlatego lepiej jest wejść 2BA – ręka E ma bowiem charakter bezatutowy, szczególnie po otwarciu e-N-a naturalnymi 2♣. Przeciwko 2BA(E) obrońca S wyjdzie we wskazane przez partnera trefle.N może lewę tę na razie przepuścić, ale kiedy zabije ją asem, musi bezwzględnie odwrócić w wysokiego pika – dziesiątkę  (dziewiątkę albo nawet damę). Pozwoli to broniącym sprawnie odebrać wszystkie sześć należnych im wziątek, a mianowicie trefla, cztery piki oraz karo. Także kontrakt 1BA zostanie zatem położony, ale tylko bez jednej, za 100.

Wniosek stąd, że w protokołach tego rozdania możemy się przede wszystkim spodziewać zapisów w wysokości 90 dla WE (za 1BA albo 2♦ swoje) oraz 100 i 200 dla NS [za wpadki przeciwników na kontrakty 2BA (a może i 3♦) oraz 2♥].

Minimaks teoretyczny:  2♠(NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 7  (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (WE).