Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

	♠ 542 ♥ A63 ♦ A62 ♣ A953
♠ 86 ♥ J85 ♦ QJ ♣ K107642		♠ KQ10 ♥ K9 ♦ K109873 ♣ J8
	♠ AJ973 ♥ Q10742 ♦ 54 ♣ Q

¹ dwukolorówka na starszych

² (systemowe) pytanie o kartę partnera, co najmniej inwit

³ karta minimalna

¹ dwukolorówka z pikami

²  pytanie o kartę partnera, co najmniej inwit

³ piki i kiery, bez specjalnych nadwyżek

Niezależnie od stosowanej konwencji  graczN będzie miał szansę na zainwitowanie kontraktu w któryś z kolorów starszych. Kiedy jednak S wskaże kartę minimalną bądź bez specjalnych nadwyżek, licytacja powinna wygasnąć na szczeblu 3♥ albo 3♠. Nie znaczy to wcale, że będzie to kontrakt dla strony NS optymalny w praktyce. Rozkłady są bowiem dla niej bardzo korzystne: kiery łatwo trafić (by oddać w nich tylko jedną wziątkę), a w pikach otwierający ma całego mariasza, na wszelki wypadek z dziesiątką. Dziesięć lew w piki jest zatem pewne. Końcówkę w kiery położy natomiast jedynie pierwszy wist karowy, otwierający broniącym drogę do wypromowania ♥W w ręce W na drugą wziątkę atutową tej strony (po dojściu do ręki ♥K E zagra ♦K i trzeci raz w kara!). Protokoły tego rozdania ozdobią zatem przede wszystkim wpisy w wysokości 170, rzadziej 140 dla NS; od czasu do czasu trafią się w nich też jednak efektowne czterystadwudziestki dla tej strony oraz wielce frustrujące (graczy NS) pięćdziesiątki po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 4♠(NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 8 (WE);

♥ – 9 (NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 7 (NS).