Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

	♠ AQJ75 ♥ 10763 ♦ J63 ♣ 3
♠ 4 ♥ AKJ95 ♦ K87 ♣ AJ95		♠ K32 ♥ Q8 ♦ Q42 ♣ Q10642
	♠ 10986 ♥ 42 ♦ A1095 ♣ K87

¹ kontra nadwyżkowa, wywoławcza

² także nadwyżka, po partnerowej kontrze E powinien przesądzić końcówkę

albo:

¹ kontra nadwyżkowa, wywoławcza

² przesądzenie dogranej, ale w pikach tylko jedno zatrzymanie, możliwość zagrania innych niż 3BA kontraktów

³ naturalne

⁴ dubel kierowy (modelowo druga figura), propozycja zagrania końcówki w kiery na siedmiu atutach

⁵ z tak silnymi kierami W przystaje na propozycję partnera

Podniesienie partnerowych 4♣ do szczebla dogranej w ten kolor byłoby posunięciem wielce wątpliwym, jako że 5♣ to gra bardzo wysoka, a E ma same niskie honory, zaś najstarszy z nich – ♠K – znajduje się w kolorze przeciwnika, być może nie jest zatem pełnowartościowy. Właśnie ze względu na typ posiadanych przez zawodnika E figur najbardziej sensowne wydaje się zapowiedzenie przezeń 3BA, jego ręka jest bowiem wyraźnie ukierunkowana do gry w to miano, a nie w kolor.

Będzie to zarazem w tym rozdaniu decyzja najbardziej trafna, skuteczna. Grając w bez atu, zawodnik E (czy nawet W!?) łatwo zdobędzie bowiem aż jedenaście lew. Będzie musiał zrobić impas przeciwko ♣K, weźmie zatem pika (w ten kolor wyjdzie bowiem broniący S na pierwszym wiście), pięć trefli oraz pięć kierów.

Na linii WE wychodzą też końcówki w kiery oraz w trefle. W obu wypadkach rozgrywający będzie musiał oddać dwa asy, przy grze w kiery nie uniknie też treflowej przebitki. Przed zagraniem (drugi raz) w trefla – na impas, nie będzie bowiem w stanie do końca wyatutować, zatem obrońca N drugą rundę trefli przebije. Wbrew być może pierwszemu wrażeniu największe kłopoty ze zrealizowaniem 4♥(W) powstaną po pierwszym wiście karowym (!). Otóż jeśli rozgrywający dołoży wtedy ze stołu blotkę,S wstawi na trzeciej ręce ♦9 i ta zostanie zabita królem. Następnie W zagra – powiedzmy – ♥A, wejdzie na stół ♥D, puści wkoło ♣D (obrońcy S nie będzie wolno położyć na nią króla), po czym powtórzy impas treflowym waletem w ręce. N przebije, ściągnie ♠A i powtórzy karem, jego partner odbierze zatem dwie lewy w tym kolorze na bez jednej. Aby zrealizować kontrakt 4♥(W) po ataku karowym, rozgrywający musiałby w pierwszej lewie postawić z dziadka damę (!). S pobiłby ją ♦A i powtórzył karem. W musiałby pobić w ręce ♦K, wejść na stół ♥D (przedtem mógłby ściągnąć ♥A), zagrać stamtąd ♣D (fakultatywnie) i puścić ją wkoło, ściągnąć jeszcze trzy razy atu i wyjść z ręki w karo (!). Gdyby N zachował ♦W, zostałby teraz nań wpuszczony, odegrałby jeszcze ♠A, po czym musiałby dopuścić przeciwnika do dziadka pikiem. A kiedy lewy obrońca ♦W by się odblokował, teraz lewę karową (trzecią rundę tego koloru) wziąłby jego partner. S powtórzyłby wówczas trzynastym karem (obrona optymalna), które rozgrywający przebiłby w ręce i wyszedł stamtąd w pika. W tym momencie gracz N miałby już tylko piki, wskoczyłby więc asem i powtórzył pikiem,  dopuszczając rozgrywającego na stół. Trudna by to była gra, oj trudna, w zakryte karty w zasadzie nie do przeprowadzenia. Można zatem śmiało prognozować, iż po natchnionym pierwszym wiście w kara kontrakt 4♥(W) zostałby przegrany. Na szczęście dla strony WE, taki atak jest bardzo mało prawdopodobny, w zasadzie nierealny.

Najpopularniejszym wpisem w protokole tego rozdania będzie 460 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 5BA(WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 10 (WE);

♠ –  7 (NS);

BA – 11 (WE).