Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ K86543 ♥ ♦ J97 ♣ KQT4
♠ ♥ KQJ6532 ♦ 632 ♣ 965		♠ AJ7 ♥ A74 ♦ A84 ♣ AJ32
	♠ QT92 ♥ T98 ♦ KQT5 ♣ 87

¹ niezbyt silna honorowo, ale układowa ręka na długich kierach

² po takiej zapowiedzi przeciwnika z prawej graczN nie zgłosi raczej 4♠, wprawdzie dysponuje ofensywnym układem 6430, jego piki są jednak słabiutkie, a ponadto znajduje się w założeniach niekorzystnych

³ mimo silnej karty i czterech asów otwierający powinien spasować, jego partner zgłosił bowiem zapowiedź jeśli nawet nie stricte blokującą, to na pewno quasi-blokującą, szczególnie w aktualnych założeniach

W takich okolicznościach 4♥ gracza W obiegną, N zaatakuje przeciwko nim ♣K i rozgrywający łatwo zrobi nadróbkę, odda jedynie jednego trefla i jedno karo. To samo stałoby się po każdym innym wiście.

Zupełnie inaczej rozwinie się to interesujące rozdanie, gdy W zdecyduje się na niską odpowiedzi 1♥:

¹ teraz N ma oczywiste wejście 1♠, chciałby może nawet skoczyć na 2♠, kolor jest jednak słaby, a założenia niekorzystne

² otwierający wskaże wówczas silnego trefla w składzie zrównoważonym (oraz co najmniej półtora zatrzymania w pikach)

³ z takim fitem i solidnymi 7 PC S musi teraz poprzeć kolor partnera (Fit w kolorze partnera musi zostać ujawniony! – to jedna z żelaznych zasad Krzysztofa Lasockiego, jedno z naszych najbardziej doświadczonych i utytułowanych seniorów)

⁴ teraz oczywiście W powie 4♥…

⁵ … a N – 4♠, po ujawnieniu przez partnera fitu pikowego – prawie na pewno czterokartowego (założenia!) – potencjał ofensywny jego ręki wzrósł przeogromnie, to samo można powiedzieć o bezpieczeństwie tej zapowiedzi

⁶ większość graczy E zdecyduje się wówczas na statystyczną kontrę…

⁷ … a W uszanuje decyzję partnera, który przecież może mieć wpadkę na 4♠ przeciwników w ręce (i w zasadzie ją ma!), podczas gdy na własne 5♥ łatwo będzie można oddać trzy lewy

Tyle tylko, że 4♠(N) zostaną łatwo zrealizowane, wystarczy, że rozgrywający z oczywistych względów rozpocznie kolor atutowy królem z ręki. Odda wówczas tylko pika, kiera i trefla. W protokole rozdania pojawi się wtedy efektowny dla strony NS zapis w wysokości 790.

Jedyna dla strony WE szansa na wydostanie się pułapki, jaką zastawił na siebie i partnera gracz W, odpowiadając nie 4♥, tylko 1♥, to granicząca z wizjonerstwem wyobraźnia i antycypacja gracza E, owocująca następującym przebiegiem wydarzeń:

¹ teraz N ma oczywiste wejście 1♠, chciałby może nawet skoczyć na 2♠, kolor jest jednak słaby, a założenia niekorzystne

² otwierający wskaże wówczas silnego trefla w składzie zrównoważonym (oraz co najmniej półtora zatrzymania w pikach)

³ z takim fitem i solidnymi 7 PC S musi teraz poprzeć kolor partnera (Fit w kolorze partnera musi zostać ujawniony! – to jedna z żelaznych zasad Krzysztofa Lasockiego, jedno z naszych najbardziej doświadczonych i utytułowanych seniorów)

⁴ teraz oczywiście W powie 4♥…

⁵ … a N – 4♠, po ujawnieniu przez partnera fitu pikowego – prawie na pewno czterokartowego (założenia!) – potencjał ofensywny jego ręki wzrósł przeogromnie, to samo można powiedzieć o bezpieczeństwie tej zapowiedzi

⁶ pas forsujący!, E, wiedząc, że partner ma bardzo długie kiery, daje mu szansę na zgłoszenie – w jego intencji przede wszystkim atakujących – 5♥, sam dostawia bowiem cztery asy, w oparciu o nie widzi więc możliwość zrealizowania takiego kontraktu (obawia się zaś, że zapowiedziane z takim impetem – w niekorzystnych założeniach! – 4♠ przeciwników mogą zostać położone tylko bez jednej, z kontrą za 200; czego jak czego, ale zrealizowania tego kontraktu raczej sobie nie wyobraża)

⁷ wówczas rzecz jasna W nie skontruje 4♠, tylko powie 5♥

W takich okolicznościach żaden z zawodników NS nie pójdzie już rzecz jasna na – dopiero teraz w istocie obronne – 5♠, przede wszystkim ze względu na niekorzystne dla jego strony założenia. Ostatnia sekwencja nie padnie jednak w ostatnim w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski często. Prawie zawsze bowiem gracz E 4♠ przeciwników skontruje, jego partner kontrę tę odpasuje, a potem przynajmniej otwierający (odpowiadający dużo mniej) nie będzie mógł się nadziwić, iż przeciwnik łatwo grę swoją zrealizuje.

W protokołach rozdania będą zatem dominować obustronne końcówki, jedna rzecz jasna z kontrą: 450 dla NS i 790 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 5♠(NS) z kontrą, 10 lew; 200dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 11 (WE);

♠ – 10 (NS);

BA – 10 (WE).