Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

Rozdanie 11 Rozd. S, po partii: -	♠ KT8 ♥ 95 ♦ AT93 ♣ KQ97
♠ A52 ♥ T76 ♦ Q2 ♣ AT862		♠ J943 ♥ AQJ2 ♦ J54 ♣ J3
	♠ Q76 ♥ K843 ♦ K876 ♣ 54

¹ od czasu do czasu może mieć miejsce interwencja 1♥ – z silnej czwórki

Na ogół jednak skończy się na kontrakcie 1BA(N), przeciwko któremu E zaatakuje blotką pikową. Jego partner zabije pierwsza lewę ♠A i powtórzy pikiem. Powiedzmy, że rozgrywający utrzyma się ♠D na stole, zagra trefla do króla, a potem ściągnie ♦A i będzie kontynuował karem – do dziadkowej ósemki. W dojdzie wówczas ♦D i jeśli z uporem godnej lepszej sprawy będzie kontynuował pikiem, N będzie miał jeszcze szansę, by wyrobić sobie wziątkę na ♣D. Weźmie też na pewno dziadkowego ♥K, wygra zatem swój kontrakt z cenną nadróbką. Na jego osiem wziątek złożą się dwa piki, trzy kara, dwa trefle i jeden kier.

Po dojściu do ręki ♦D obrońca W będzie już jednak miał dosyć dobry obraz rozdania, m.in. z ♣D (oprócz ♣K) w ręce N, powinien więc zagrać nie w pika, tylko w kiera, w którym to kolorze rozgrywający ma w ręce dubletona (o tym też W powinien już wiedzieć). Jego partner wstawi wówczas na trzeciej ręce ♥W, a gdyby się nim utrzymał, będzie kontynuował ♥2. Zanim zatem rozgrywający wyrobi sobie drugą wziątkę w treflach, będzie musiał oddać trzy kiery. I po jednej wziątce w każdym z pozostałych kolorów (obrońcy nie wezmą forty pikowej), zrobi zatem jedynie równo swoje, za marne 90 punktów.

Minimaksowe 3♦ osiągną tu jedynie tylko te duety NS, które grają karo z czwórki, po sekwencji:

¹ może 1♥ z czwórki?

² gra w kolor młodszy 4–4 powinna przynieść co najmniej jedną lewę więcej niż bezatutowa

A wówczas do oddania będą jedynie trzy boczne asy i wziątka atutowa. Zatem niczym niezagrożone 110 dla NS.

W protokole rozdania spotkamy więc przede wszystkim zapisy: 90, 120 i 110, wszystkie dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3♦(NS), 9 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (N!);

BA – 7 (NS).