Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ K82 ♥ K975 ♦ 72 ♣ KQJ9
♠ A965 ♥ A64 ♦ K9 ♣ T875		♠ J4 ♥ 83 ♦ QT643 ♣ A643
	♠ QT73 ♥ QJT2 ♦ AJ85 ♣ 2

¹ naturalna proba końcówowa

² N może dać w zamian negatywne 3♥, jeśli jednak warunkowo pokaże swoje solidne wartości treflowe…

³ … to jego partner – z singlem w tym kolorze – czym prędzej wyhamuje w 3♥

Duża większość duetów NS zatrzyma się tu w kontrakcie 3♥(N), zwłaszcza gdy graczS dowie się, iż ważnym walorem ręki partnera są honory treflowe. Zresztą nawet bez tego – e-S-a stać jedynie na inwit, na który jego partner, jeśli nie zgłosi naturalnych 3♣, zareaguje negatywnymi 3♥.

Przeciwko ostatecznym 3♥(N) E zaatakuje w karo, albo w pika – z dubla, szczególnie gdy S nie inwitował końcówki przez ten ostatni kolor. Tak czy owak, broniący albo zmontują przebitkę pikową, albo wyrobią sobie i odbiorą wziątkę karową, gracz N zrobi zatem równo swoje (ponadto odda dwa asy w kolorach starszym). W protokołach przeważać będą zatem wpisy 140 dla NS, te duety NS, które przelicytują kartę do 4♥, zaznają już goryczy porażki i pozwolą przeciwnikom zapisać 50 punktów po drugiej stronie protokołu.

Na NS wychodzą też raczej niemożliwe do wylicytowania 3BA. Jeśli jednak przeciwko tej grze, rozgrywanej przez e-N-a – E w naturalny sposób zaatakuje swoim czwartym najlepszym karem, to rozgrywający, aby odnieść sukces, będzie musiał zabić pierwszą lewę ♦A w dziadku (aby zablokować kolor), a następnie natychmiast zrobić w ręce impas ♣9 (!). Weźmie wtedy karo, trzy trefle, trzy kiery oraz dwa piki (po wyłapaniu ♠W rzecz jasna).

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 9(NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 9 (NS).