Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ A874 ♥ T8 ♦ KJ8 ♣ A986
♠ T32 ♥ A432 ♦ A92 ♣ QT7		♠ 65 ♥ Q ♦ Q7643 ♣ KJ543
	♠ KQJ9 ♥ KJ9765 ♦ T5 ♣ 2

¹ dwukolorówka 5⁺–5⁺ na młodszych, longery nie najmocniejsze, ale za to korzystne dla strony WE założenia

² kolory starsze z przewagą kierów

³ bądź kontra jako – przede wszystkim – zachęta do wistu treflowego, W ma też jednak dobre przyjęcie wistu karowego

Po otwarciu E 2BA i konwencyjnych 3♣ partnera N zapowie oczywiście końcówkę w piki, powinien to być zatem kontrakt bardzo popularny. Aby ograniczyć rozgrywającego do tylko dziesięciu wziątek, broniący musieliby zmontować przebitkę kierową. Stałoby się tak na pewno wtedy, gdyby E oddał pierwszy wist ♥D. Jest to możliwe, pierwszy wistujący będzie jednak wiedział, że kiery to podstawowy kolor boczny przeciwników, może też zatem z powodzeniem wyjść w któryś z kolorów młodszych. Jeżeli postawi na kara, to jego partner zabije asem i będzie miał jeszcze szansę, aby zagrać ♥A i kierem – do przebitki. Pewnie tak jednak nie postąpi, skoro bowiem partner nie wyszedł na pierwszym wiście w kiera… A gdy powtórzy karem (E mógł wyjść spod ♦K), to rozgrywający zabije w ręce asem, najpierw dwa, a potem jeszcze trzeci raz zaatutuje, by wreszcie wyjść z ręki kierem. Od E wskoczy wówczas singlowa ♥D i jedenaście lew stanie się faktem.

Zawsze natomiast będzie można zdobyć 11 wziątek, grając w rozłożone 6–2 kiery, kiedy to jedynymi przegrywającymi rozgrywającego będą dwa czerwone asy.

W protokole rozdania powinny więc przede wszystkim być obecne wpisy w wysokości 620 i minimaksowych 650 dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 5♥(NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 11 (NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 8 (NS).