Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ 54 ♥ AT9432 ♦ 5 ♣ 9832
♠ Q98 ♥ 86 ♦ A743 ♣ AKQ7		♠ KJT2 ♥ QJ7 ♦ JT ♣ JT65
	♠ A763 ♥ K5 ♦ KQ9862 ♣ 4

¹ ładny układ 6–4, ale tylko as w karcie, jest ona zatem za słaba na interwencję, nawet w korzystnych dla strony NS założeniach

² 9 – marnych, ale podwiązanych miltonów plus trzy dziesiątki, w zasadzie można więc powiedzieć 3BA

Generalnie karta E nie robi jednak piorunującego wrażenia, można się zatem również spodziewać, iż wszystko będzie tu zależeć od dopasowania rąk WE. Jednego dnia 3BA będą miały ręce i nogi, innego natomiast…

Dzisiaj przeciwko 2/3BA(W) obrońca N zaatakuje ♥10. Jego partner utrzyma się w pierwszej lewie ♥K, po czym – widząc dziadka – bez trudu znajdzie śmiertelną kontynuację ♦K! A po jego ewentualnym przepuszczeniu powtórzy ♦D, neutralizując do cna dziadkowe ♦W 10 sec. Rozgrywający weźmie zatem tylko pięć lew: karową oraz cztery treflowe, wszystkie pozostałe: ♠A, ♥A K oraz pięć karowych – będą już należały do broniących. Kontrakt 3BA zostanie zatem położony bez trzech, za 300, zaś 2BA – bez dwóch, za 200.

Jak widać, nie chodziło tu tyle o decyzję pomiędzy 2BA a 3BA, już bowiem pierwsza z tych gier powinna się zakończyć bolesną, popartyjną wpadką za 200, co o to, iż – jak już wspomniałem wyżej – ręce WE były tu po prostu słabo dopasowane. Znakomicie natomiast uzupełniały się karty strony NS…

Cóż, bywa i tak, że mając na osi 24 PC plus środki, trzeba leżeć za 200 czy nawet za 300…

To właśnie – 300 i 200 dla NS – powinny być najpopularniejsze wpisy w protokole tego trochę pechowego dla strony WE rozdania.

Minimaks teoretyczny: 2♥(NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 5 (NS,WE!).